Czy u kobiet z RZS leczonych inhibitorami TNF wzrasta ryzyko rozwoju raka szyjki macicy?
Autor: Aleksandra Lang
Data: 08.07.2016
Źródło: Do RA or TNF inhibitors increase the risk of cervical neoplasia or of recurrence of previous neoplasia? A nationwide study from Sweden. Wadström H, Frisell T, Sparén P, Askling J; ARTIS study group. Ann Rheum Dis. 2016 Jul;75(7):1272-8./AL
Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) rozpoczyna się zwykle około 30., 40. roku życia i częściej występuje u kobiet. Zaburzenia o podłożu immunologicznym związane z procesem patofizjologicznym choroby mają prawdopodobnie wpływ na ryzyko zachorowania na nowotwory.
Leki o działaniu immunosupresyjnym stosowane w leczeniu RZS, tzw. leki modyfikujące przebieg choroby zarówno klasyczne, jak i leki biologiczne (a zwłaszcza inhibitory TNF alfa) mogą również zaburzać naturalne procesy antyonkogenne. Jak wskazują badania obserwacyjne u osób z RZS częściej odnotowuje się zachorowania na chłoniaki oraz inne nowotwory lite. Rak szyjki macicy jest jednym z najczęściej występujących nowotworów złośliwych u kobiet.
Wadström i wsp. postanowili sprawdzić czy rak szyjki macicy częściej występuje u kobiet z RZS leczonych inhibitorami TNF (iTNF). W tym celu przeanalizowano dane pochodzące ze szwedzkich rejestrów. Obejmowały one wyniki onkologicznych badań skriningowych 9629 kobiet RZS, które w latach 1999-2002 rozpoczęły terapię pierwszym iTNF, 34 984 kobiet z RZS, które nie stosowały nigdy leków biologicznych oraz kontrolną grupę kobiet z ogólnej populacji (n=300 331). W powyższych grupach porównywano częstość występowania raka przedinwazyjnego (CIN1,2,3- z uwzględnieniem typów histologicznych raka płaskonabłonkowego in situ oraz gruczolakoraka in situ) oraz inwazyjnego raka szyjki macicy z uwzględnieniem takich czynników jak wiek, wykształcenie, wcześniejsze badania skriningowe, choroby współistniejące, stan cywilny oraz hospitalizacje.
Kobiety z RZS nieleczone lekami biologicznymi w odniesieniu do kobiet z populacji ogólnej częściej miały wykonywane badania skriningowe, częściej odnotowywano u nich dysplazje CIN1,2 i 3, ale nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic występowania inwazyjnego raka szyjki macicy między tymi grupami. U kobiet z RZS leczonych iTNF w porównaniu z kobietami z RZS bez leczenia biologicznego stwierdzono podobną liczbę badań skriningowych, podobna częstość rozpoznań CIN1, ale statystycznie częstsze diagnozy CIN2,CIN3 oraz raka inwazyjnego szyjki macicy.
W przeprowadzonym badaniu wykazano nieznacznie wyższe ryzyko zachorowania na raka szyjki macicy u kobiet stosujących iTNF, natomiast nie można jednoznacznie stwierdzić, czy rzeczywiście ma to związek z prowadzonym leczeniem. Czynniki takie jak np. aktywność choroby, czas trwania choroby, stosowanie innych klasycznych i biologicznych LMPCh, odsetek zakażeń HPV, palenie papierosów mogą mieć bardzo istotny wpływ na ryzyko wystąpienia nowotworu, natomiast w tej analizie takie dane nie zostały uwzględnione.
Wadström i wsp. postanowili sprawdzić czy rak szyjki macicy częściej występuje u kobiet z RZS leczonych inhibitorami TNF (iTNF). W tym celu przeanalizowano dane pochodzące ze szwedzkich rejestrów. Obejmowały one wyniki onkologicznych badań skriningowych 9629 kobiet RZS, które w latach 1999-2002 rozpoczęły terapię pierwszym iTNF, 34 984 kobiet z RZS, które nie stosowały nigdy leków biologicznych oraz kontrolną grupę kobiet z ogólnej populacji (n=300 331). W powyższych grupach porównywano częstość występowania raka przedinwazyjnego (CIN1,2,3- z uwzględnieniem typów histologicznych raka płaskonabłonkowego in situ oraz gruczolakoraka in situ) oraz inwazyjnego raka szyjki macicy z uwzględnieniem takich czynników jak wiek, wykształcenie, wcześniejsze badania skriningowe, choroby współistniejące, stan cywilny oraz hospitalizacje.
Kobiety z RZS nieleczone lekami biologicznymi w odniesieniu do kobiet z populacji ogólnej częściej miały wykonywane badania skriningowe, częściej odnotowywano u nich dysplazje CIN1,2 i 3, ale nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic występowania inwazyjnego raka szyjki macicy między tymi grupami. U kobiet z RZS leczonych iTNF w porównaniu z kobietami z RZS bez leczenia biologicznego stwierdzono podobną liczbę badań skriningowych, podobna częstość rozpoznań CIN1, ale statystycznie częstsze diagnozy CIN2,CIN3 oraz raka inwazyjnego szyjki macicy.
W przeprowadzonym badaniu wykazano nieznacznie wyższe ryzyko zachorowania na raka szyjki macicy u kobiet stosujących iTNF, natomiast nie można jednoznacznie stwierdzić, czy rzeczywiście ma to związek z prowadzonym leczeniem. Czynniki takie jak np. aktywność choroby, czas trwania choroby, stosowanie innych klasycznych i biologicznych LMPCh, odsetek zakażeń HPV, palenie papierosów mogą mieć bardzo istotny wpływ na ryzyko wystąpienia nowotworu, natomiast w tej analizie takie dane nie zostały uwzględnione.
