Czy wiesz, co dręczy co 6. (ok. 17%) z nas i o czym wstydzimy się rozmawiać?

W zależności od mechanizmu powstania nietrzymanie moczu (NM) dzieli się na wysiłkowe (WNM) i NM z parcia (należące do pojęcia nadaktywności pęcherza moczowego, overactive bladder – OAB). Nietrzymanie moczu występuje w wielu zaburzeniach czynnościowych i patologiach dróg moczowych zarówno u kobiet, jak i mężczyzn (w populacji ogólnej po 40. roku życia u ok. 20%, a po 60. roku życia u ok. 35%). Objaw ten wpływa na dysfunkcje fizyczne i psychiczne, znacznie pogarszając jakość życia [1].
Pojęcie OAB oznacza występowanie częstomoczu i NM typu parcia naglącego. Wyróżniono też pojęcia OAB mokry oraz suchy (mokry, gdy parciom naglącym towarzyszy wyciek moczu, a suchy, gdy częstomoczowi i parciom nie towarzyszy wyciek moczu). Nadaktywność pęcherza moczowego może wystąpić bez uchwytnej przyczyny lub po operacjach dolnych dróg moczowych, a także mieć charakter wtórny (przeszkoda dla odpływu moczu, choroby neurologiczne). Rozpoznaje się także typ mieszany (NM z parcia i WNM) oraz NM z tzw. przepełnienia. Rozróżnić również należy OAB (objawy) od nadreaktywności mięśnia wypieracza (stwierdzenie urodynamicznie skurczów wypieracza w fazie napełniania pęcherza moczowego). Z uwagi na istnienie wielu przyczyn powstania OAB, diagnostykę powinno się rozpocząć od ustalenia jej charakteru [2, 3].
W diagnostyce NM znaczące miejsce zajmują tzw. dziennik lub karta mikcji, które pozwalają na określenie nawyków mikcyjnych, nasilenia objawów, jak częstość mikcji, nokturii, objętości moczu oddawanego i gubionego, ilości przyjętych płynów, okoliczności, w których występuje NM, konieczności stosowania podpasek i pomagają w monitorowaniu leczenia NM [4].
Piśmiennictwo
1. Dutkiewicz S. Problem pęcherza nadaktywnego (OAB) i nietrzymania moczu. Praktyka Lekarska 2009; 17: 12-17.
2. Abrams P, Cardozo L, Fall M, et al. The standardization of terminology of lower urinary tract function: report from the standardization Sub-Committee of International Continence Society. Neurourol Urodyn 2002; 21: 167-78.
3. Abrams P, Cardozo L, Khoury S, Wein A (eds.). Incontinence. 3rd International Consultation on Incontinence. Health Publ Ltd, Plymouth 2005.
4. Radziszewski P, Gugała A, Majewski M i wsp. Pęcherz nadreaktywny. Przew Lek 2007; 10: 61-7.


View full text...