DOŚWIADCZENIA MATEK WCZEŚNIAKÓW W ZAKRESIE OPIEKI POPORODOWEJ W SZPITALACH W POLSCE: BADANIE OPISOWE

Wprowadzenie
Wcześniactwo to aktualny problem natury medycznej, psychologicznej oraz socjoekonomicznej. W badaniu podjęto próbę określenia przyczyn porodów przedwczesnych oraz doświadczeń matek wcześniaków z otrzymywanej opieki w polskich oddziałach szpitalnych, a także proszono o samoocenę przygotowania do dalszej opieki nad dzieckiem.

Materiał i metody
Zastosowano autorski kwestionariusz, który był przeznaczony do wypełnienia przez matki wcześniaków. Badanie było prowadzone w Polsce.

Wyniki
W badaniu wzięło udział 250 matek wcześniaków. Najczęstszą przyczyną przedwczesnego porodu wśród badanych było przedwczesne pęknięcie błon płodowych (n=84; 33.6%). Większość matek wskazało, że personel medyczny zapewnił im wsparcie na oddziale (n=216; 86.4%). Również większość respondentek (n=191; 76,4%) wskazało, że w momencie opuszczania szpitala wiedziały na co zwrócić szczególną uwagę w dalszym rozwoju dziecka.

Wnioski
Zgodnie z opiniami większości matek, opieka poporodowa prowadzona na oddziałach szpitalnych była na zadowalającym poziomie. Jednocześnie dość wysoki odsetek osób wskazuje na niedociągnięcia w tym zakresie. Należy dążyć do ciągłego polepszania standardów, aby jeszcze więcej matek miało poczucie zapewnionej opieki.



Background
Premature birth is a current medical, psychological and socio-economic problem. The study attempted to determine the causes of preterm births and the experiences of mothers of preterm infants and the care they received in Polish hospital wards, as well as to invite the mothers to self-assess their preparation for further childcare.

Material and methods
The mothers of premature newborns were asked to complete a proprietary questionnaire. The study was conducted in Poland.

Results
250 mothers of premature newborns participated in the study. The most common causes of preterm birth among the respondents were premature rupture of the amniotic membranes (n=84; 33.6%). The majority of mothers indicated that the medical staff provided them with support on the ward (n=216; 86.4%). The majority of respondents (n=191; 76.4%) also indicated that they knew what to look out for in their child’s further development when they left the hospital.

Conclusions
According to the opinions of the majority of participating mothers, the postnatal care provided in the hospital wards was at a satisfactory level. At the same time, a fairly high percentage indicated shortcomings in this respect. There is a need to continuously improve standards so that even more mothers have a sense of being sufficiently cared for.