Diagnostyka astmy dziecięcej

Zgodnie z definicją astmę oskrzelową charakteryzuje przewlekłe zapalenie błony śluzowej oskrzeli, przebiegające z udziałem wielu komórek, głównie limfocytów, eozynofilów, mastocytów. Przewlekły proces zapalny prowadzi do nadreaktywności oskrzeli oraz ich obturacji. Upośledzenie drożności oskrzeli wykazuje zmienne nasilenie, ustępuje całkowicie lub częściowo, samoistnie lub po podaniu leków. Klinicznie astma manifestuje się takimi objawami jak kaszel, duszność, świszczący oddech, uczucie ucisku w klatce piersiowej.







Wobec ograniczonych możliwości bezpośredniej oceny charakteru i nasilenia reakcji zapalnej, w powszechnej praktyce rozpoznanie astmy opiera się na:

- stwierdzeniu objawów klinicznych charakterystycznych dla astmy (kaszel, świszczący oddech, duszność),

- udokumentowaniu podstawowych zaburzeń patofizjologicznych (zmienna obturacja, nadreaktywność oskrzeli),

- wykluczeniu innych stanów chorobowych o podobnej do astmy manifestacji klinicznej. Objawy astmy nie są patognomoniczne. Istnieje wiele stanów chorobowych, zwłaszcza w grupie dzieci najmłodszych, które mogą przebiegać z objawami sugerującymi astmę, dlatego konieczna jest szczegółowa diagnostyka różnicowa, pozwalająca wykluczyć inne przyczyny nawracającej obturacji.

Źródłem informacji niezbędnych do rozpoznania astmy jest wywiad, badanie przedmiotowe oraz badania pomocnicze. Celem postępowania diagnostycznego jest ustalenie rozpoznania, stopnia ciężkości choroby oraz czynników wywołujących objawy.



Wywiad


Wywiad powinien być kompletny i przeprowadzony zgodnie z powszechnie obowiązującymi zasadami. Szczególny akcent należy położyć na dolegliwości ze strony układu oddechowego, objawy alergii ze strony różnych narządów aktualnie i w przeszłości, rodzinne obciążenie chorobami alergicznymi, warunki środowiskowe.



Ocena objawów oddechowych


Należy ustalić charakter dolegliwości (do najczęstszych należą: kaszel, świszczący oddech, duszność), ich nasilenie (mierzone m.in. stopniem wydolności oddechowej oraz stopniem ograniczenia normalnej aktywności), częstość występowania, rytm dobowy, sezonowy, okoliczności występowania (ekspozycja na alergeny powietrznopochodne lub pokarmowe, czynniki drażniące, wysiłek, infekcje, leki, sytuacje stresowe), odpowiedź na leczenie.

...


Pełna treść artykułu...