Diagnostyka i leczenie niepłodności w warunkach ambulatoryjnych

Niepłodność dotyczy 13–15% par w wieku rozrodczym. Rozpoznaje się ją po roku regularnego współżycia bez zabezpieczenia. Za niepłodność odpowiada w 40–50% czynnik żeński, w 30–40% czynnik męski, w 20% współistnieją oba czynniki, a w 10–15% nie można ustalić przyczyny. Do żeńskich przyczyn należą kolejno: zaburzenia owulacji, endometrioza, czynnik jajowodowy, zaburzenia maciczne, szyjkowe oraz immunologiczne. U mężczyzn zdecydowana większość przypadków niepłodności uwarunkowana jest zaburzeniami w spermiogramie, a etiologię udaje się ustalić tylko w 40–60% przypadków. Leczenie w warunkach ambulatoryjnych obejmuje monitorowanie cyklu i określenie dni płodnych, przywrócenie owulacji, próbę poprawy parametrów nasienia oraz eliminację stanów zapalnych. Uważa się, że postępowanie takie można prowadzić maksymalnie do 2 lat, po czym para powinna zostać skierowana do wysokospecjalistycznego ośrodka zajmującego się leczeniem niepłodności.

Infertility affect 13-15% of couples in reproductive age. It is diagnosed after one year of unprotected regular intercourse. Infertility depends on female in 40-50%, on male in 30-40%, in 20% on both factors and in 10-15% the reason is not defined. Among female the reasons are: ovulation disorders, endometriosis, tubal factor, uterine and cervical disorders and immunological. Among men the most of the infertility cases depend on disorders of spermatogenesis and only 40-60% reasons are defined. Evaluation of ovulation by tests or ultrasound examination, ovulation induction or stimulation, improvement of sperm parameters and elimination of inflammation process in genital tract are first steps of infertility treatment. It is considered that such treatment can be led till maximum two years and then the couple should be sent to reproductive specialist.