Diagnostyka i terapia zakażenia układu moczowego u pacjentki w wieku pomenopauzalnym – opis sytuacji klinicznej

Opis przypadku

Kobieta 62-letnia (ostatnia miesiączka w 50. roku życia, dwa porody siłami natury) zgłosiła się z objawami o charakterze częstomoczu, pieczenia w okolicy cewki moczowej oraz okresowo występującymi epizodami nietrzymania moczu poprzedzonego wzrostem ciśnienia śródbrzusznego. Pacjentka zgłosiła, że jakieś 2–3 tygodnie wcześniej wystąpił również epizod krwiomoczu, który pojawił się w trakcie wakacyjnego wyjazdu w góry i który nie był konsultowany przez lekarza.
W badaniu fizykalnym nie stwierdzono odchyleń od normy, również w zakresie narządu płciowego. Badanie ultrasonograficzne nie wykazało przerostu błony śluzowej macicy ani innych zmian mogących być przyczyną np. krwawienia z dróg rodnych, które pacjentka mogłaby błędnie zinterpretować jako krwiomocz. Wykluczono również możliwość krwawienia kontaktowego spowodowanego przez uszkodzenie nabłonka pochwy. Kobieta samodzielnie stosowała preparaty kwasu hialuronowego w celu poprawy stopnia nawilżenia pochwy. Nie stwierdzono zmian wskazujących na obecność kamicy układu moczowego (zarówno w górnym, jak i dolnym jego odcinku). Test paskowy wykonany ze świeżej próbki moczu wykazał obecność leukocytów, azotynów oraz ślad erytrocytów. Ze względu na fakt, że pacjentka od 30 lat paliła papierosy (ok. 5–6 sztuk/dobę) zlecono wykonanie badania cytologicznego osadu moczu.
Ponadto w ciągu ostatnich 3 miesięcy pacjentka miała już epizod zakażenia układu moczowego (ZUM) leczony w sposób empiryczny z wykorzystaniem trometamolu fosfomycyny w formie doustnej (3 g), dlatego zlecono wykonanie posiewu moczu w celu przeprowadzenia celowanej antybiotykoterapii. W posiewie moczu uzyskano najczęstszy uropatogen odpowiedzialny za rozwój ZUM – Escherichia coli w mianie > 105 CFU/ml. Szczegóły dotyczące antybiogramu zamieszczono w tabeli 1.
Na podstawie uzyskanego wyniku antybiogramu zdecydowano o zastosowaniu terapii trimetoprimem z sulfametoksazolem w dawce 2 razy 960 mg doustnie przez 3 dni. Jednocześnie pacjentce zlecono immunomodulację z wykorzystaniem preparatu Uro-Vaxom (OM-89) – jedna kapsułka rano na czczo przez 90 dni.
Uzyskany po upływie 10 dni od pobrania wynik cytologii osadu moczu pozwolił wykluczyć podejrzenie złośliwego procesu nowotworowego w obrębie pęcherza moczowego. W wykonanej kontrolnie analizie moczu po upływie 14 dni od rozpoczęcia terapii nie stwierdzono odchyleń od normy. Zalecono pacjentce kontynuowanie immunoterapii przez wspomniany powyżej okres 3...


View full text...