Diagnostyka molekularna w kwalifikacji do immunoterapii swoistej

Identyfikacja kluczowych alergenów jest niezbędna do kwalifikacji do immunoterapii alergenowej. Diagnostyka molekularna (diagnostyka komponentowa) umożliwia szczegółowe profilowanie molekularne poliklonalnej IgE u konkretnego pacjenta. Zastosowanie diagnostyki molekularnej w alergologii umożliwia pogłębienie diagnostyki, ustalenie prawidłowego rozpoznania, ocenę rokowania i ryzyka związanego z danym rodzajem uczulenia oraz zastosowanie prawidłowego leczenia, w tym kwalifikację do immunoterapii swoistej. Algorytmy diagnostyczne oparte na testach identyfikujących sIgE dla poszczególnych komponent alergenowych, w przeciwieństwie do diagnostyki opartej na ekstraktach alergenowych, pozwalają na odróżnienie rzeczywistego uczulenia (sIgE dla alergenów głównych, które są markerami uczulenia pierwotnego) od reakcji krzyżowej (sIgE dla panalergenów: profiliny, polkalcyny, tropomiozyny). Postawiono hipotezę, że pacjenci bez uczulenia na alergeny główne mogą w praktyce uzyskać mniejsze korzyści terapeutyczne w trakcie immunoterapii swoistej. Uczulenie wyłącznie na panalergeny nie stanowi wskazania do immunoterapii. W niektórych sytuacjach, zwłaszcza u pacjentów z alergią wieloważną, zastosowanie diagnostyki komponentowej może zwiększyć prawdopodobieństwo skutecznej immunoterapii.

Identification of key alergen is vital for allocation to alergen immunotherapy. Molecular allergology (component resolved diagnostics – CRD) alows detailed molecular profiling of the polyclonal IgE in a particular patient. The use of molecular diagnostics in allergology improves sensitivity and specificity of diagnostic procedures, enables assessement of the prognosis and risk associated with a given type of sensitization and enables application of the most appropriate treatment, including qualification for specific immunotherapy. Diagnostic algorithms based on single or multiple molecular IgE tests, in contrast to diagnostic procedures based on alergen extracts, allow discrimination of genuine sensitization (sIgE against major allergens, markers of primary sensitization) from cross-reacting sensitization (sIgE against panallergens: profilins, polkalcins, tropomyosins). It has been hypotesized that patients without sensitization to major allergens may receive less therapeutic benefit from specific immunotherapy. Sensitization solely to panallergens do not constitute indication for immunotherapy. In some situations, especially in polysensitized patients, aplication of component-resolved diagnostics may increase the likelihood of sucesfull immunotherapy.