Długofalowe bezpieczeństwo stosowania inhibitorów pompy protonowej

Przeprowadzono randomizowane badanie z podwójnie ślepą próbą, w którym aż 17 598 pacjentom ze stabilną chorobą sercowo-naczyniową przez medianę około 3 lat podawano pantoprazol w dawce 40mg na dobę lub placebo. Ponadto badana populacja została podzielona na 3 inne grupy, które otrzymywały rywaroksaban (w dawce 2,5 lub 5mg na dobę) lub aspirynę (w dawce 100mg na dobę). Co 6 miesięcy zbierano dane na temat rozwoju zapalenia płuc, zakażenia Clostridium difficile, innych zakażeń jelitowych, złamań, atrofii śluzówki żołądka, przewlekłej choroby nerek, cukrzycy, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, zespołów otępiennych, chorób układu krążenia, nowotworów, hospitalizacji i śmiertelności z jakiejkolwiek przyczyny - widać wyraźnie, że autorom badania zależało na bardzo szerokim zbadaniu długofalowego wpływu inhibitorów pompy protonowej na zdrowie.

Badanie nie wykazało statystycznie istotnej różnicy między grupą badawczą i kontrolną w zakresie częstości występowania wymienionych powyżej schorzeń z wyjątkiem nieco częstszego występowania zakażeń układu pokarmowego (OR 1,33). Wykazano, że wśród osób przyjmujących pantoprazol wprawdzie nieco częściej dochodziło także do zakażenia C. difficile, jednak różnica okazała się nieistotna statystycznie.