Doktor nauk medycznych Adam Śmigla
1.01.1927–18.01.2009

Środowisko dermatologów skupione w Oddziale Śląskim Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego poniosło dotkliwą stratę. W dniu 18 stycznia 2009 roku zmarł dr med. Adam Śmigla, wybitny dermatolog i lekarz, któremu bardzo wiele zawdzięcza śląska dermatologia.
Urodził się 1 stycznia 1927 roku w Krakowie. W 1940 roku ukończył 7 klas szkoły podstawowej, a w 1946 roku zdał egzamin dojrzałości jako eksternista. W tymże roku rozpoczął studia medyczne na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Następnie od 1949 roku kontynuował studia na Akademii Medycznej w Warszawie.
W latach 1952–1957 pracował w jednostkach wojskowych w Zabrzu i Bytomiu jako starszy lekarz pułku oraz wolontariusz na Oddziale Dermatologicznym Szpitala Miejskiego w Bytomiu.
W latach 1957–1961 był asystentem Oddziału Dermatologicznego Szpitala Miejskiego w Nowej Hucie. Specjalizację stopnia I w zakresie dermatologii i wenerologii uzyskał w 1957 roku.
Od 1 października 1961 roku dr Adam Śmigla był zatrudniony w charakterze starszego asystenta w Klinice Dermatologii Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu. Egzamin specjalizacyjny stopnia II zdał w 1962 roku. W 1965 roku przez 6 miesięcy przebywał na stypendium naukowym w Klinice Dermatologii Uniwersytetu w Monachium. W 1967 roku obronił pracę doktorską pt. „Porównawcze badania histopatologiczne skóry i węzłów chłonnych w przebiegu sarkoidozy i gruźlicy” – z dziedziny histopatologii skóry – tematyki, która Go najbardziej interesowała, i w tymże roku został mianowany adiunktem Kliniki Dermatologii.
Był utalentowanym klinicystą i dydaktykiem, a także współtwórcą uznanej powszechnie śląskiej szkoły dermatologicznej. Wielu kolegów lekarzy i studentów zapamiętało doktora Śmiglę jako bardzo wymagającego asystenta, a jednocześnie promieniejącego życzliwością oraz chęcią i umiejętnością przekazywania wiedzy o chorobach skóry, a szczególnie o chorobach wenerycznych. Prowadzone przez Niego ćwiczenia przyciągały urokiem żywego, prostego i łatwo przyswajalnego słowa. Cechy te, poparte głęboką wiedzą, sprawiły, że dermatologia i wenerologia były zaliczane do powszechnie lubianych przez studentów przedmiotów klinicznych.
Po studiach w Zakładzie Histopatologii i odbytych kursach zorganizował i poprowadził ze znawstwem Przykliniczną Pracownię Histopatologii. W następnych latach pracy zawodowej wyszkolił kilka pokoleń dermatologów, prowadząc znakomite kursy z zakresu...


Pełna treść artykułu...