Doniesienia z e-Akademii Nadciśnienia Tętniczego pod patronatem PTNTT - Leczenie nadciśnienia tętniczego u osób z chorobami serca – kiedy leczyć bardziej intensywnie, a kiedy mniej?

Przewlekłe zespoły wieńcowe

Wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (European Society of Cardiology – ESC) wprowadziły nową nazwę: przewlekłe zespoły wieńcowe, która zastąpiła dotychczas używany termin: stabilna choroba wieńcowa [1]. Nowa nazwa odzwierciedla nowe spojrzenie specjalistów na chorobę wieńcową, chorobę niedokrwienną serca, a także fakt różnicowania między ostrym i przewlekłym zespołem wieńcowym. Ostry zespół wieńcowy to wszystkie zdarzenia, do których dochodzi w czasie ostrego incydentu wieńcowego i tuż po nim, natomiast przewlekły zespół wieńcowy to wszystkie zdarzenia, które dzieją się przed ostrym incydentem wieńcowym i później. To bardzo ważne, aby skupić się na właściwym leczeniu chorych z przewlekłym zespołem wieńcowym. Celem tego leczenia jest zapobieganie występowaniu ostrych zespołów wieńcowych i przedłużenie życia chorych. Podstawą leczenia przewlekłego zespołu wieńcowego jest prawidłowe rozpoznanie. Wytyczne ESC z 2019 r. wprowadziły i rozszerzyły tabelę prawdopodobieństwa wystąpienia choroby wieńcowej (istotnego zwężenia w tętnicach wieńcowych) w zależności od wieku i obrazu klinicznego.
Farmakoterapia przewlekłych zespołów wieńcowych znana jest od wielu lat. Leczenie powinno być oparte na lekach hamujących układ renina–angiotensyna, przede wszystkim na inhibitorach konwertazy angiotensyny. W badaniu EUROPA [2] wykazano istotne zmniejszenie ryzyka zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, z powodu zawału serca i nagłego zatrzymania krążenia po zastosowaniu peryndoprilu. Wyniki tego badania ugruntowały pozycję inhibitorów konwertazy w leczeniu pacjentów z chorobą wieńcową. Według wytycznych Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego z 2019 r. u chorych z wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym, zwłaszcza z powodu współistniejących powikłań sercowo-naczyniowych, inhibitory konwertazy powinny być preferowane względem sartanów. Drugim ważnym elementem farmakoterapii ostrych zespołów wieńcowych są statyny.
W leczeniu stosuje się m.in. atorwastatynę, lek hipo­lipemizujący, powodujący zmniejszenie blaszki miażdżycowej. Obecnie możliwe jest przyjmowanie statyny i inhibitora konwertazy w jednym preparacie złożonym. Strategia terapii pacjentów z chorobą wieńcową jest obecnie oparta na wytycznych ESC/ESH z 2018 r. (ryc. 1). Zakres wartości docelowych ciśnienia u chorych z przewlekłym zespołem wieńcowym nie zależy od przebiegu choroby, ale od wieku (ryc. 2).

Niewydolność serca z...


View full text...