Dysfunkcja małych dróg oddechowych – niedoceniane ogniwo patofizjologii astmy

Dysfunkcja małych dróg oddechowych (DMDO) występuje w każdym stopniu ciężkości astmy i jest szczególnie nasilona w astmie ciężkiej. Obecnie nie dysponujemy pojedynczym badaniem diagnostycznym pozwalającym na ocenę zaburzeń przypływu powietrza w zakresie małych oskrzeli. Przełomowe znaczenie ma wieloośrodkowe badanie ATLANTIS (The Assessment of Small Airways Involvement In Asthma), w którym zaproponowano stworzenie wielowymiarowego modelu oceny DMDO za pomocą oscylometrii impulsowej, testu wypłukiwania azotu metodą oddechów wielokrotnych, spirometrii i pletyzmografii. Udowodniono, że stosując kombinację tych badań, można potwierdzić występowanie DMDO u 91% chorych na astmę. Możliwość oceny nasilenia DMDO może pozwolić na pogłębienie personalizacji leczenia choroby i stosowanie leków w aerozolach superdrobnocząstkowych u chorych z astmą niekontrolowaną z dużym nasileniem DMDO.

Small airway dysfunction (SAD) appears in all asthma severities whereas a lot of studies suggest it’s association with particularly severe asthma. Currently, no single diagnostic test is available to detect and evaluate SAD. The ATLANTIS (The Assessment of Small Airways Involvement In Asthma) multi-centre study seems to be of great clinical importance. It has been suggested to include multidimensional model of SAD assessment based on impulse oscillometry, spirometry, body plethysmography, multiple breath nitrogen washout and CT scans. Combination of all these methods has been proved to be 91% effective to assess SAD in patients with asthma. The possibility of SAD evaluation might be helpful for personalisation of asthma management and targeted administration of ultra-fine particles aerosols.