Dyspepsja czynnościowa– czy dysponujemy standardami rozpoznania?

Problem dyspepsji czynnościowej dotyczy szerokiej grupy pacjentów, statystyki w krajach zachodnich podają, że ok. 23–25 proc. społeczeństwa cierpi okresowo z powodu takich dolegliwości.
Mimo różnorodnych koncepcji patogenezy dolegliwości w dyspepsji czynnościowej, odnoszących się do zaburzeń motoryki, wydzielania, progu czucia trzewnego bólu i wpływu zakażenia Helicobacter pylori, dotychczas nie ustalono jednorodnych podstaw patofizjologicznych tej choroby. Pewne kontrowersje, jak we wszystkich chorobach czynnościowych, budzi możliwość wykluczenia różnorodnych zmian organicznych, w tym także mikroskopowego nacieku zapalnego błony śluzowej żołądka.
Postępowanie terapeutyczne w przypadku dyspepsji czynnościowej jest wielokierunkowe. Dotychczasowe badania wskazują na skuteczność stosowania preparatów zmniejszających wydzielanie żołądkowe, w tym szczególnie IPP, leków prokinetycznych czy antydepresyjnych. Niejasna jest rola infekcji Helicobacter pylori w etiopatogenezie dyspepsji czynnościowej i nie jest do końca ustalona skuteczność leczenia eradykacyjnego.
W postępowaniu terapeutycznym w dyspepsji czynnościowej należy brać pod uwagę intensywność dolegliwości, czas ich trwania i ich wpływ na jakość życia.

Functional dyspepsia affected around 25% of Western Europe population. Though there are many conceptions of pathogenesis of functional dyspesia, that refer to motor disorders, secretory disorders, visceral pain threshold, influence of Helicobacter pylori infection, still no homogeneous pathophysiological basis was determined.
Diagnosis of functional dyspepsia could be established thanks to development of endoscopy; one of the advantages of endoscopy is the possibility to diagnose early malignant lesions, with small rate of complications. It is still controversial if diagnosis of functional dyspepsia could be established in patients with microscopical changes in gastric mucosa.
Standard therapy of functional dyspepsia still remains unclear. Many studies were performed to analyze the influence of drugs with prokinetic activity, inhibitors of gastric secretion and of eradication treatment on relieving the symptoms. In therapy of functional dyspepsia the intensity of complaints, duration and the influence on life quality should be considered.