Szanowna Pani Profesor,
zgodnie z art. 59aa Ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 15 kwietnia 2019 r. w sprawie skierowań wystawianych w postaci elektronicznej w Systemie Informacji Medycznej (SIM) od początku 2021 r. e-skierowania są dostępne dla chorych kierowanych do większości ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych, leczenia szpitalnego i niektórych badań diagnostycznych. Pomimo że obowiązek przyjmowania e-skierowań nie dotyczy jeszcze wszystkich świadczeniodawców, podmioty opieki paliatywnej i hospicyjnej (OPH) zobowiązane są do wykorzystywania drogi elektronicznej podczas kierowania pacjentów do ambulatoryjnej opieki specjalistycznej (AOS) czy szpitali. Na podstawie przeprowadzonego screeningu telefonicznego kilkunastu losowo wybranych podmiotów OPH działających w kilku województwach ustalono, że część z nich przyjmuje i realizuje własne świadczenia na podstawie otrzymywanych e-skierowań.
E-skierowanie ułatwia przedstawienie aktualnej sytuacji zdrowotnej chorego – informacja natychmiast trafia bezpośrednio do lekarza realizującego świadczenie. Konieczność umieszczenia podstawowych danych (np. kodu rozpoznania) na e-skierowaniu pozwala już na wstępie wyeliminować niektóre problemy skierowań papierowych [1].
W związku z pojawieniem się nowej formy komunikowania się podmiotów w systemie ochrony zdrowia warto, naszym zdaniem, zachęcić lekarzy, aby kierując pacjentów do OPH, uzupełniali e-skierowania o istotne z punktu widzenia kwalifikacji informacje, do których należą:
– określenie schorzenia najbardziej ograniczającego prognozę oraz stopień jego zaawansowania (w przypadku nowotworu podanie lokalizacji przerzutów),
– fakt prowadzenia (planowania) leczenia modyfikującego przebieg choroby zasadniczej (w tym rodzaju leczenia przyczynowego, onkologicznego),
– określenie tempa zmian w ogólnym stanie chorego w ostatnich tygodniach (stabilny/pogarsza się) i oszacowania prognozy (dni/miesiące/lata),
– przedstawienie stopnia sprawności i ograniczeń w spożywaniu posiłków/płynów,
– wykazanie obecności objawów o umiarkowanym/znacznym natężeniu, pomimo podejmowanych prób terapii,
– ujawnienie nieprawidłowości w podstawowych badaniach laboratoryjnych (kreatynina, albumina, CRP, leukocyty, hemoglobina),
– zasygnalizowanie czynników uniemożliwiających/utrudniających opiekę domową.
Brak powyższych informacji o chorym utrudnia lub wręcz uniemożliwia:
– dokonanie przez podmiot OPH właściwej oceny pozwalającej na podjęcie trafnej decyzji o wstępnej kwalifikacji bądź dyskwalifikacji chorego,
– przyporządkowanie osoby oczekującej do odpowiedniej kategorii medycznej (tzw. przypadek pilny lub stabilny) [2, 3], co wydłuża czas oczekiwania pacjentów wymagających pilnego przyjęcia i część z nich umiera [4],
– naraża pacjentów niekwalifikujących się do opieki na ryzyko ich dyskwalifikacji dopiero podczas pierwszej porady lub wizyty.
W celu pobrania z SIM i zarejestrowania e-skierowania konieczne są 4-cyfrowy kod dostępu oraz numer PESEL osoby skierowanej. Kod dostępu może być przekazany pacjentowi, osobom upoważnionym przez pacjenta lub bezpośrednio podmiotowi realizującemu e-skierowanie w celu kontynuacji leczenia. Na żądanie pacjenta lekarz wystawiający e-skierowanie jest zobowiązany do przekazania wydruku informacyjnego dokumentu, który chory następnie przedkłada w wybranym przez siebie podmiocie leczniczym, gdzie zamierza kontynuować leczenie i opiekę. Jeżeli wydruk e-skierowania jest podpisany i opieczętowany przez lekarza, staje się on równoważny z oryginalnym dokumentem w postaci papierowej, będąc zarazem podstawą do wykonania świadczeń. Podmiot przyjmując niekompletne e-skierowanie, może zwrócić się do kierującego o jego uzupełnienie. W tym celu, np. na portalu gabinet.gov.pl [5], uprawniony użytkownik podmiotu otrzymującego e-skierowanie (personel medyczny lub administracyjny) powinien przyjąć e-skierowanie do realizacji i następnie w polu „Komentarz” wpisać prośbę o uzupełnienie potrzebnych informacji, a następnie potwierdzić przyjęcie skierowania (przycisk „Przyjmij”). Na tym etapie można także e-skierowanie odrzucić, wpisując w polu „Komentarz” powód odrzucenia skierowania i następnie potwierdzić odrzucenie skierowania (przycisk „Odrzuć”).
O ile w pełni wykorzysta się możliwości wprowadzanego aktualnie elektronicznego sposobu komunikowania się lekarza kierującego z realizującym OPH, może to stać się szansą na skrócenie czasu oczekiwania na objęcie opieką pacjentów wymagających pilnego leczenia.
Autorzy deklarują brak konfliktu interesów.
PIŚMIENNICTWO
1. Winder M. Referral to diagnostic imaging – communication errors between doctors. Pol Arch Intern Med 2021; 131: 393-395.
2.
Grądalski T, Kochan K, Białoń-Janusz A. Skierowanie jako narzędzie oceny wskazań do pilnego przyjęcia do opieki paliatywnej i hospicyjnej – prospektywne badanie obserwacyjne. Palliat Med Pract 2018; 12: 1-9.
3.
Grądalski T, Kochan K, Białoń-Janusz A. Eligibility for palliative care – current challenges and problems. Palliat Med 2018; 10: 216-218.
4.
Dzierżanowski T. Dostępność opieki paliatywnej dla dorosłych w Polsce. Palliat Med 2020; 12: 75-83.
5.
https://gabinet.gov.pl/zaloguj/uzytkownik.