EULAR 2017 z biosymilarami w tle

Pogoda była nadzwyczaj upalna, temperatura powietrza przekraczała 45ºC. Podczas kongresu świętowano 70. rocznicę powstania European League Against Rheumatism. Podsumowano osiągnięcia reumatologii na przestrzeni 70 lat działania EULAR: użycie rezonansu magnetycznego oraz badania ultrasonograficznego w diagnostyce obrazowej chorób reumatycznych, poznanie zaburzeń immunologicznych będących przyczyną i wykładnikiem aktywności chorób reumatycznych, użycie przeciwciał w diagnostyce i zastosowanie biologicznych oraz niebiologicznych leków modyfikujących przebieg chorób reumatycznych (DMARDs).
Podczas licznych sesji dyskutowano o potrzebie modyfikacji kryteriów diagnostycznych wielu chorób układowych tkanki łącznej (tocznia rumieniowego układowego, zespołu Sjögrena, zespołu antyfosfolipidowego). Nazwy DMARDs odmieniano przez wszystkie przypadki, a leki biologiczne oraz biosymilary były z rozmachem prezentowane przez producentów.

LECZENIE BIOLOGICZNE

Na sesji poświęconej postępom w leczeniu spondyloartropatii (SpA) Elena Nikiphorou zaprezentowała bardzo interesujące wyniki ogólnoświatowego badania porównującego odsetki pacjentów leczonych lekami biologicznymi z powodu SpA, uwzględniającego koszt takiej terapii oraz lokalne uwarunkowania socjoekonomiczne. Według niej w Europie najlepiej zachorować i leczyć się na SpA w Belgii, ponieważ tam 75% chorych otrzymuje terapię biologiczną. Podobnie jest we Francji oraz za oceanem – w Stanach Zjednoczonych. W Kolumbii wskaźnik leczenia lekami biologicznymi chorych na SpA sięga 50%, a w Singapurze tylko 25%. Najniższy odsetek leczonych biologicznie odnotowano w Chinach – tylko 5%.
Ogromnym zainteresowaniem cieszyła się sesja poświęcona ciąży pacjentek leczonych klasycznymi DMARDs oraz lekami biologicznymi. Podkreślono kluczową rolę poradnictwa w gabinecie reumatologicznym w zapobieganiu nieplanowanej ciąży w fazie wysokiej aktywności choroby. Niewątpliwym sukcesem reumatologów i ginekologów jest to, że w ostatnich latach odsetek niepowodzeń położniczych w tej grupie chorych istotnie się zmniejszył, a w przypadku nieplanowanych poczęć przy stosowaniu DMARDs lub leków biologicznych odsetek zaburzeń rozwojowych u potomstwa nie przekraczał 2%. Spośród leków biologicznych najmniejsze stężenie w krwi pępowinowej osiąga etanercept.

LECZENIE OLBRZYMIOKOMÓRKOWEGO ZAPALENIA TĘTNIC

Sporo uwagi poświęcono diagnostyce i leczeniu olbrzymiokomórkowego zapalenia tętnic (GCA). Sesję dotyczącą GCA prowadził...


Pełna treść artykułu...