Efekty niepożądane szczepień a potencjalne terapie przeciw COVID-19

W artykule przedstawiono, że terapie przeciwwirusowe są zdecydowanie bardziej szkodliwe oraz mniej skuteczne i dostępne niż szczepienia. Terapie przeciwwirusowe nie są skuteczne w zasadzie w II i III fazie choroby. Stosowanie terapii przeciwwirusowych u wszystkich pacjentów spowodowałoby wystąpienie u nich licznych działań niepożądanych, a tylko 10% chorych przechodzi z I do II fazy i wymaga takiego leczenia. Szansa na wyleczenie pacjentów z COVID-19 w II i III fazie choroby gwałtownie się zmniejsza. Szczepienia są natomiast bardzo skuteczne. Niepożądane odczyny poszczepienne występują rzadko; trwają intensywne badania zmierzające do wyjaśnienia ich etiopatogenezy. Z biotechnologicznego punktu widzenia szczepienia prowadzą do wytworzenia immunoterapii zbliżonej do CAR-T czy przeciwciał monoklonalnych, które działają od pierwszego dnia infekcji, a nie pierwszego dnia wystąpienia objawów, kiedy pacjenci mogą rozpocząć jakąś terapię. W przypadku COVID-19 stwierdzono zdecydowaną przewagę szczepienia nad terapią farmakologiczną. Ponieważ nie u wszystkich pacjentów szczepienie może być skuteczne, badania nad terapią powinny być intensywnie prowadzone. Prawidłowa farmakoterapia zależy od szybkiej współpracy diagnostów z lekarzami, a także od opracowania testów umożliwiających dobrać terapię i stwierdzenie, u kogo choroba, taka jak COVID-19, przejdzie z I fazy w II fazę. Zaszczepieni pacjenci zareagują najprawdopodobniej lepiej na stosowane terapie.

Publication indicates that antiviral therapies are definitely more harmful and less effective as well as less accessible than vaccinations. Antiviral therapies are generally not effective in phase II and III of the disease. The use of antiviral therapies in all patients would doom them to many side effects, and only 10% of patients go from phase I to phase II and require such treatment. The chance of curing COVID-19 patients in phase II and III of the disease is rapidly declining. Vaccinations, on the other hand, are very effective. Confirmed AEFI are rare and intensive research is underway to elucidate their etiopathogenesis. From a biotechnological point of view, vaccination leads to the production of CAR-T-like immunotherapy or monoclonal antibodies, that work from the 1st day of infection, not from the first day of symptom onset, when patients can start some pharmacological therapy. In the case of COVID-19, a clear advantage of vaccination over pharmacological therapy has emerged. Nevertheless, because vaccination may not be effective for all patients, working on therapy should also be intensively carried out. Proper pharmacotherapy administration depends on the quick cooperation of diagnosticians with doctors. It also depends on the development of tests to select therapies and determine in whom a disease such as COVID-19 will change from phase I to phase II. Vaccinated patients will probably respond better to treatments.