Ewerolimus w leczeniu zaawansowanego raka piersi - wyniki badania BOLERO-2

Na kongresie Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej 2012 (ASCO, American Society of Clinical Oncology) zaprezentowano wyniki badania BOLERO-2 (Breast Cancer Trials of Oral Everolimus), w którym oceniano skuteczność ewerolimusu u pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi (miejscowo zaawansowanym, a także z przerzutami do narządów miąższowych lub kości). Ewerolimus jest pochodną rapamycyny, działającą jako inhibitor kinazy mTOR, regulującej proliferację komórek. W ostatnich trzech latach ewerolimus został dopuszczony przez amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA, Food and Drug Administration) do zastosowań innych niż immunosupresja po transplantacji, takich jak: leczenie raka nerki, guzów neuroendokrynnych trzustki i gwiaździaków w przebiegu stwardnienia guzowatego. W badaniu BOLERO-2 doustne stosowanie 10 mg ewerolimusu i 25 mg eksemestanu u kobiet po menopauzie z zaawansowanym rakiem piersi z obecnymi receptorami estrogenowymi związane było z dłuższym okresem przeżycia wolnym od progresji niż w grupie chorych przyjmujących sam eksemestan. U wszystkich z 724 pacjentek biorących udział w badaniu obserwowano wcześniej postęp lub nawrót choroby po leczeniu letrozolem lub anastrozolem. Średni okres przeżycia wolnego od progresji wyniósł 3 miesiące w grupie kontrolnej i 7.4 miesiąca w grupie badanej (iloraz ryzyka = 0.44; p < 0.0001) (ilustracja - krzywe Kaplana-Meiera według oceny w lokalnych ośrodkach koordynujących). Postuluje się, że zaobserwowana skuteczność terapii wynika z nadmiernej aktywacji szlaku przekazywania sygnału związanego z kinazą mTOR w komórkach odpornych na leczenie hormonalne. Najczęstszym działaniem niepożądanym związanym ze stosowaniem ewerolimusu było zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (67% względem 11% w grupie kontrolnej). W grupie pacjentek leczonych ewerolimusem częściej niż w grupie kontrolnej występowały również zakażenia (50% względem 25%), wysypki (44% względem 8.4%), zapalenie płuc (19% względem 0.4%) i hiperglikemia (15% względem 2.5%). Analiza przeprowadzona w celu określenia działań niepożądanych leczenia ewerolimusem u chorych w wieku co najmniej 65 lat wykazała podobny profil bezpieczeństwa, jak w populacji ogólnej. Jak stwierdzili Piccart i wsp., autorzy prezentowanego na zjeździe ASCO posteru, dodanie ewerolimusu do eksemestanu będzie stanowiło opcję terapeutyczną dla starszych pacjentek nietolerujących środków o dużej toksyczności.



Żródła:
- Pritchard KI, Burris HA, Rugo HS i wsp. Safety of Everolimus for Women Over 65 Years of Age With Advanced Breast Cancer (BC): 18-Month Follow-up of BOLERO-2 - ASCO Annual Meeting 2012; poster 551.
- Piccart M, Noguchi S, Burris HA i wsp. Everolimus for Postmenopausal Women With Advanced Breast Cancer: Updated Results of the BOLERO-2 Phase III Trial - ASCO Annual Meeting 2012; poster 559.