FDA zarejestrowała ramucirumab do leczenia raka jelita grubego z przerzutami

Ramucirumab jest ludzkim rekombinowanym przeciwciałem monoklonalnym klasy IgG1, które wiąże się z receptorem 2 naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu (VEGR-R2) zapobiegając przyłączeniu się liganda do receptora. Rejestrację oparto na wynikach międzynarodowego randomizowanego podwójnie zaślepionego badania klinicznego RAISE, do którego włączono chorych na przerzutowego raka jelita grubego, u których doszło do progresji choroby w ciągu 6 miesięcy od zakończenia chemioterapii zawierającej bewacyzumab, oksaliplatynę i fluorpirymidynę. Do badania włączono 1072 chorych, których przydzielono losowo w stosunku 1:1 do grupy otrzymującej schemat FOLFIRI z placebo lub FOLFIRI z ramucirumabem. W obu grupach cykle terapeutyczne podawano co 2 tygodnie, a ramucirumab podawano w dawce 8 mg/kg we wlewie dożylnym co 2 tygodnie do progresji choroby lub nieakceptowalnej toksyczności. Pierwszorzędowym punktem końcowym dotyczącym skuteczności było przeżycie całkowite (ang. overall survival, OS), a czynniki staratyfikacyjne obejmowały region geograficzny, obecność mutacji w genie KRAS oraz czas do progresji choroby od rozpoczęcia leczenia 1. linii. Mediana wieku badanej populacji wyniosła 62 lata, 57% chorych stanowili mężczyźni, a 99% chorych było w stanie ogólnym o lub 1 według ECOG. U chorych otrzymujących FOLFIRI z ramucirumabem wykazano statystycznie istotne wydłużenie OS w porównaniu z chorymi otrzymującymi FOLFIRI z placebo (HR 0,85, p=0,023). Mediana OS w grupie otrzymującej FOLFIRI z ramucirumabem oraz FOLFIRI z placebo wyniosła odpowiednio 13,3 i 11,7 miesiąca. Czas wolny od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) był również statystycznie istotnie dłuższy u chorych leczonych FOLFIRI z ramucirumabem (odpowiednio 5,7 i 4,5 miesiąca; HR 0,79, p< 0,001). Wyniki dotyczące bezpieczeństwa były ogólnie zgodne ze znanym już profilem leku obserwowanym w badaniach klinicznych prowadzonych we wcześniejszych wskazaniach. U 2,6% chorych odnotowano jednak niedoczynność tarczycy.