Farmakoterapia nadciśnienia tętniczego

Nadciśnienie tętnicze (Hipertonia arterialis) jest przede wszystkim określonym zaburzeniem hemodynamicznym. U poszczególnych chorych prawie nigdy nie występuje jako pojedyncza, izolowana nieprawidłowość regulacyjna.






W praktyce lekarskiej – dodatkowymi elementami, które zawsze bierzemy pod uwagę przy postępowaniu leczniczym są:
a) możliwość organicznych przyczyn nadciśnienia (wtórnego),
b) wartość ciśnienia klasyfikowanego jako stopień choroby (tab. 1.),
c) współistnienie z hipertonią innych czynników zagrożenia chorobami układu sercowo-naczyniowego (tab. 2.),
d) następstwa nadciśnienia (powikłania narządowe – tab. 3.),
e) współistniejące schorzenia sercowo-naczyniowe (tab. 4.),
f) stany i sytuacje szczególne: okres dzieciństwa lub wiek podeszły, antykoncepcja hormonalna, ciąża, choroby bezpośrednio nie związane z nadciśnieniem tętniczym.

Pomijając niezbyt liczne przypadki nadciśnienia wtórnego (ok. 5 proc.), w których szczególnym zadaniem leczniczym jest usuwanie przyczyny choroby – u pozostałych osób terapia hipotensyjna dotyczy nadciśnienia pierwotnego (choroby nadciśnieniowej).


Farmakoterapia przeciwnadciśnieniowa w aspekcie powyższych zależności jest leczeniem regulacyjnym, na ogół bardzo przewlekłym, którego głównym celem jest ograniczenie występowania następstw nadciśnienia, przede wszystkim w zakresie układu sercowo-naczyniowego. Uzyskać to można poprzez odpowiednie, dobrze przez organizm tolerowane obniżenie tętniczego ciśnienia krwi i przez wykorzystywanie innych sposobów, prowadzących do zahamowania, względnie do regresu zmian narządowych, wyrównywania nieprawidłowości metabolicznych i zaburzeń czynnościowych związanych z podwyższonym ciśnieniem krwi.

Bezpośrednim celem leczenia powinno być uzyskanie optymalnego (<120/80) lub normalnego ciśnienia (<130/85) u osób młodych i w średnim wieku, u osób z cukrzycą <130/85 mmHg i co najmniej wysokiego normalnego ciśnienia – u osób w wieku podeszłym (<140/90 mmHg).
Bardziej odległymi, chociaż zasadniczymi założeniami terapii hipotensyjnej jest wydłużanie czasu przeżycia, ochrona przed inwalidztwem, a nawet poprawa jakości życia leczonych.

Ogólne wytyczne farmakoterapii hipotensyjnej udzielają odpowiedzi na pytania: kiedy, gdzie i w jaki...


Pełna treść artykułu...