ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Bazy indeksacyjne Kontakt Zasady publikacji prac
8/2004
vol. 7
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Fizjologia i patofizjologia odpływu żylnego

Arkadiusz Jawień
,
Arkadiusz Migdalski
,
Marek Ciecierski

Przew Lek 2004, 8, 33-35
Data publikacji online: 2004/10/05
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 

Patologia wszystkich trzech części układu żylnego kończyn dolnych (żyły głębokie, żyły powierzchowne oraz przeszywające) może być przyczyną przewlekłej niewydolności żylnej. Często zmiany w poszczególnych segmentach układu żylnego współistnieją, co wymaga szczególnie starannej diagnostyki. Autorzy pracy przedstawiają podstawy fizjologii i patofizjologii przepływu żylnego, ze szczególnym uwzględnieniem roli żył przeszywających. Autorzy sygnalizują rolę ultrasonografii dopplerowskiej w diagnostyce patologii odpływu żylnego, która ma decydujący wpływ na wybór ewentualnej strategii leczenia operacyjnego.


Wstęp

W ostatnich latach pojawiły się nowe doniesienia na temat fizjologii i patofizjologii przepływu żylnego, dotyczące głównie żył przeszywających (perforatorów) kończyn dolnych. Dokładniejsza ocena układu żylnego była możliwa dzięki rozwojowi dynamicznych metod diagnostycznych układu żylnego – głównie ultrasonografii z podwójnym obrazowaniem. Doceniono rolę perforatorów w opróżnianiu układu żył powierzchownych z zalegającej krwi w wyniku nadciśnienia żylnego. Nie mówi się już tylko o wydolnych i niewydolnych żyłach przeszywających, ale i o perforatorach anatomicznych, wydolnych, przeciążonych, niewydolnych oraz o tzw. drogach re-entry. Poprzez dokładniejsze poznanie mechanizmów rządzących przepływem krwi żylnej zmieniło się też podejście terapeutyczne do przewlekłej niewydolności żylnej. Powstały metody minimalnie inwazyjne, które wykorzystują ściśle hemodynamikę przepływu żylnego. Arbitralnie uznano, że nie wszystkie perforatory wcześniej uznawane za niewydolne wymagają zaopatrzenia chirurgicznego. Wykazano też, że usunięcie żylaków powoduje zniknięcie refluksu w niewydolnym wcześniej odcinku żyły odpiszczelowej lub odstrzałowej, które dzięki temu nie wymagają zaopatrzenia, co zmniejsza rozległość zabiegu [1]. Warto więc podsumować obecny stan wiedzy, dotyczącej fizjologii i patofizjologii odpływu żylnego.
Fizjologia przepływu żylnego
Układ żylny kończyn dolnych składa się z żył głębokich, powierzchownych oraz żył przeszywających (tzw. perforatorów). Krew z układu powierzchownego odpływa do układu głębokiego poprzez ujście żyły odpiszczelowej do żyły udowej, ujście żyły odstrzałowej do żyły podkolanowej oraz poprzez perforatory. Prawidłowy przepływ krwi żylnej kieruje się z żył powierzchownych przez perforatory do układu żył głębokich. Wyjątkiem jest przepływ żylny w stopie, który...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.