Funkcjonowanie nastolatków podczas kwarantanny – rola nieprofesjonalnego i profesjonalnego wsparcia w przezwyciężaniu problemu izolacji społecznej

Cel
Podstawowym celem artykułu jest analiza powszechnie prezentowanych koncepcji na temat roli, jaką odgrywa nieprofesjonalne i profesjonalne wsparcie oferowane nastolatkom w czasie pandemii koronawirusa (COVID-19). Przedstawiono krótki opis działań, które mogą być oferowane adolescentom przez rodziców, nauczycieli, rezylientnych rówieśników i psychologów. Całość zagadnienia omówiona została w świetle danych na temat okresu dorastania, włączając w to podstawowe biologiczne, środowiskowe i społeczne problemy obserwowane w funkcjonowaniu nastolatków podczas pandemii.

Poglądy
COVID-19 poważnie zmodyfikował funkcjonowanie społeczne nastolatków i bezprecedensowo zmienił ich codzienne życie. Młodzi ludzie zostali nagle wycofani ze szkół i aktywności na zewnątrz. W rezultacie musieli zmierzyć się z ogromną niepewnością i zmianami, które doprowadziły do spadku poziomu jakości życia i wzrostu natężenia problemów psychologicznych. W tym samym czasie część nastolatków deklaruje tak samo wysoki poziom jakości życia jak przed pandemią albo wręcz ocenia jakość swojego życia jako wyższą niż przed okresem społecznej izolacji. W świetle jakości życia psychicznego nastolatków w czasie pandemii potrzebna jest zatem dyskusja dotycząca rezyliencji. Nastolatki, bardziej niż jakakolwiek inna grupa wiekowa, potrzebują interakcji społecznych z rówieśnikami, czasu spędzonego na zewnątrz i komunikacji twarzą w twarz. Niespełnienie tych potrzeb i współtowarzyszący im stres prowadzą do pojawienia się problemów psychicznych, włączając depresję, lęki i zmiany w codziennej aktywności. Nastolatki wkładają wiele wysiłku w poradzenie sobie, ale z uwagi na utrzymywanie się trudnych warunków narasta poziom trudności w ich funkcjonowaniu.

Wnioski
Istotne jest podjęcie dyskusji i zaalarmowanie systemu opieki zdrowotnej w zakresie potrzeb psychicznych nastolatków funkcjonujących w czasie pandemii.



Purpose
The main aim of the article is to discuss common concepts about the role of non-professional and professional support offered to teenagers during social isolation due to COVID-19 pandemic. A short description of various activities that could be offered by parents, teachers, resilient peers and psychologists are given. Some information on teenage resilience is presented. The information is discussed in the developmental context, including the main biological, environmental, and social problems revealed in teenage functioning during the pandemic.

Views
The COVID-19 pandemic heavily modified the social life of teenagers, and changed their daily lives. Young people were abruptly withdrawn from schools and outdoor activities. In effect, they were faced with uncertainty and alienation, which led to decreased levels of well-being and an increase in psychological problems. Some teenagers report feeling as well as they felt before the pandemic, or report a higher level of well-being than they experienced prior to period of social isolation. Discussion on the topic of resilience is therefore needed. Adolescents, more than any other age group, need social interactions with peers, time spent outdoors, and face-to-face communication with others. The lack of these thing, accompanied by stress, leads to many mental health problems, including depression, anxiety, and changes in daily activity. Teenagers put a lot of effort to resisting these, but since the tentative social conditions continue, the damage to their mental functioning increases.

Conclusions
Raising awareness and discussing these issues is crucial, in order to alert the public health system about the mental health needs of adolescents during the pandemic.