Generalista

Rozmowa z prof. Eugeniuszem J. Kucharzem,
kierownikiem Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych i Reumatologii
Śląskiej Akademii Medycznej, prezesem Towarzystwa Internistów Polskich

Panie profesorze, mamy lekarzy specjalistów, lekarzy rodzinnych, więc po co nam jeszcze interniści?
Internista to gruntownie wyszkolony specjalista, ale nie od jednego narządu, układu czy jednej choroby. Internista zajmuje się dorosłym człowiekiem całościowo (holistycznie), a w diagnostyce i terapii stosuje metody niezabiegowe. Przecież zawsze choruje człowiek, a nie pojedynczy narząd! W dodatku coraz więcej chorych cierpi nie na jedno, a na wiele współistniejących chorób i pacjent może być leczony przez kilku tzw. wąskich specjalistów, podczas gdy potrzebny jest mu właśnie – lub w uzupełnieniu świadczeń udzielanych przez lekarzy zajmujących się wąskimi dyscyplinami – specjalista-internista. Obecnie w wielu krajach widać wyraźnie, że po okresie zafascynowania wąskimi specjalnościami następuje powrót do lekarzy, którzy koordynują całość działań leczniczych. Ekonomiczność takiego sposobu leczenia dostrzegają też coraz bardziej systemy medyczne, bo przecież wykształcenie i praca wąskiego specjalisty są drogie, a ok. 80 proc. pacjentów wymagających leczenia zachowawczego potrzebuje nie wąskiego specjalisty, a specjalisty-internisty.
Czy już dawno nie zdecydowano, że zamiast internisty funkcję superlekarzy będą pełnić lekarze rodzinni?
Przede wszystkim żadnej specjalności ani pozycji w lecznictwie nie nazwałbym superlekarzem. Mylenie lekarzy rodzinnych z internistami to, niestety, duży błąd, utrwalony w świadomości społecznej. Lekarz rodzinny powinien znać się i zajmować całością problemów medycznych rodziny, a więc widzieć wszystkich swoich pacjentów, niezależnie od ich wieku, w ich naturalnym otoczeniu domowym i zawodowym. Winien opiekować się i ciężarną kobietą, i noworodkiem, a także znać podstawy geriatrii. Jego umiejętności i kompetencje powinny dotyczyć podstawowych problemów wielu specjalności lekarskich, tworząc w ten sposób nową, ale zdefiniowaną specjalizację. Istotną jego kompetencją jest współdziałanie z lekarzami innych specjalizacji. Niektórzy uważają też, iż winien być strażnikiem systemu, dbać, aby zbyt wielu ludzi ze zbyt błahymi problemami nie trafiało do drogich specjalistów. A nasza rola jest zupełnie inna – zajmujemy się narządami wewnętrznymi osób dorosłych....


View full text...