Gliklazyd MR – miejsce w nowoczesnym leczeniu cukrzycy typu 2

W ostatnich latach, wraz z wprowadzeniem nowych leków przeciwhiperglikemicznych, schematy farmakoterapii cukrzycy typu 2 uległy istotnym zmianom. Aktualne wytyczne kładą nacisk na indywidualizację leczenia, postępowanie wielokierunkowe oraz behawioralne, w tym redukcję masy ciała. Ważnym elementem strategii leczniczych pozostają wciąż pochodne sulfonylomocznika, w tym prezentowany w poniższym opracowaniu gliklazyd MR. Jest on najlepiej przebadanym przedstawicielem swojej grupy. Charakteryzuje się wysokim bezpieczeństwem i skutecznością działania, co potwierdzono w licznych badaniach klinicznych. Obniża glikemię skuteczniej niż wiele innych leków przeciwcukrzycowych, przy czym odznacza się istotnie niższym ryzykiem występowania hipoglikemii i przyrostu masy ciała. Niniejsze opracowanie ma na celu wskazanie miejsca gliklazydu MR w nowoczesnym leczeniu cukrzycy typu 2 na podstawie najnowszych zaleceń terapeutycznych i dostępnych danych medycznych dotyczących jego bezpieczeństwa, skuteczności oraz wpływu na ryzyko sercowo-naczyniowe i naczyniowo-nerkowe.

In recent years, the introduction of new antihyperglicaemic drugs resulted in significant changes in pharmacotherapy regimens. Current guidelines focus on individualization of the treatment, multifactorial and behavioral management, including weight reduction. Sulfonylurea derivatives, including the gliclazide MR presented in the following study, remain an important element of therapeutic strategies. Gliclazide MR is the best-studied representative of this group. It is characterized by high safety and effectiveness, which have been confirmed in numerous clinical trials. This drug lowers glycaemia more effectively than many other antidiabetic drugs, with a much lower risk of hypoglycemia and weight gain. This study aims to indicate the place of gliclazide MR in the modern treatment of type 2 diabetes, based on the latest therapeutic recommendations and available medical data on its safety, efficacy and its impact on cardiovascular and renal vascular risk.