Gojenie zmian śluzówkowych u pacjentki z chorobą Leśniowskiego-Crohna leczonej przeciwciałem monoklonalnym anty-TNF-α

Choroba Leśniowskiego-Crohna jest schorzeniem przewlekłym, które charakteryzuje się występowaniem zmian zapalnych w przewodzie pokarmowym, szczególnie w obrębie końcowego odcinka jelita cienkiego. W leczeniu tej choroby dąży się do uzyskania remisji, jak najdłuższego jej utrzymania, uniknięcia powikłań związanych z naturalnym przebiegiem choroby oraz postuluje się wygojenie zmian śluzówkowych. Celem pracy było zaprezentowanie przypadku pacjentki z rozpoznaną chorobą Leśniowskiego-Crohna, leczonej w sposób klasyczny steroidoterapią oraz lekami immunosupresyjnymi. Zastosowano u niej terapię z użyciem przeciwciał monoklonalnych anty-TNF-α w postaci adalimumabu, uzyskując dużą skuteczność leczenia, ocenioną z użyciem wskaźnika aktywności choroby Leśniowskiego-Crohna (Crohn’s disease activity index – CDAI) oraz endoskopowego wskaźnika aktywności choroby Leśniowskiego-Crohna (Crohn’s disease endoscopic index of severity – CDEIS).

Crohn’s disease is an inflammatory disease mostly located in the terminal part of the ileum. The aim of treatment is to achieve remission and maintain it as long as possible, and to avoid complications associated with a long lasting illness as well as the use of steroids. One of the aims is also a complete mucosal healing/treatment. We would like to present a case study of a patient suffering from Crohn’s disease treated with steroids and immunotherapy. Anti-TNF-α was used with the result of a good clinical response associated with decreased Crohn’s disease activity index (CDAI) as well as a good mucosal healing ratio evaluated with Crohn’s disease endoscopic index of severity (CDEIS).