Grupa wsparcia dla osób w żałobie jako forma profesjonalnej pomocy psychologicznej osobom osieroconym

Żałoba jest konsekwencją utraty. Najboleśniej dotyka, gdy umiera ktoś bliski. Celem żałoby jest przyznanie się do straty bliskiej osoby, ekspresja i przeżycie związanych z tym faktem emocji oraz otworzenie się na przyszłość i dalsze życie. Nie jest to zadanie łatwe. Wymaga czasu i wsparcia, zwłaszcza osób ważnych dla osieroconego. Obecnie śmierć i żałoba stają się jednak tematami tabu, co wpływa na nieumiejętność wspierania tego, który doświadczył straty. Coraz ważniejszą rolę zdaje się zatem odgrywać pomoc osób z zewnątrz, w tym profesjonalistów. Jedną z form takiego wsparcia mogą być spotkania grupowe osób w podobnej sytuacji życiowej. Niniejszy artykuł opisuje problematykę żałoby oraz przedstawia propozycję programu grupy wsparcia dla osób w żałobie, która jest prowadzona przy Puckim Hospicjum pw. św. Ojca Pio od 2011 r.

Bereavement is the consequence of a loss. It is the most painful is when someone close dies. The aim of bereavement is to admit to the loss of a loved one, to express and to experience the emotion involved in this process and to open up to the future and to live. It is not easy, takes time and support from those who are important for the mourner. However, death and mourning have now become the taboo subject, which affects the incompetence to support the one who has suffered a loss. In this case, helping from outsiders, including professionals, seems to be more important than before. One form of such support may be group meetings of people in a similar life situation. This article describes the issue of mourning and presents a proposal for the bereavement support group program, which has implemented at Puck’s St. O. Pio Hospice since 2011.