Hepatitis C: to co najważniejsze

Zakażenie wirusem C zapalenia wątroby (HCV) jest o wiele częstsze, aniżeli wynika to z oficjalnych danych rejestracyjnych. Przeważająca większość zakażeń przez całe lata może nie dawać żadnych objawów. W naszym materiale klinicznym większość zidentyfikowanych zakażonych miała, z różnych przyczyn, wykonany test przesiewowy na anty-HCV przypadkowo, względnie zostali oni skierowani przez stację krwiodawstwa. Niezbędne jest bardziej aktywne wyszukiwanie osób HCV-dodatnich, przede wszystkim poprzez staranne zbieranie wywiadów wskazujących na istnienie w przeszłości czynników ryzyka zakażenia tym wirusem.



Wirus
HCV jest wirusem RNA. Genom koduje białka strukturalne i niestrukturalne. Wśród niestrukturalnych znajdują się enzymy, które ostatnio są celem badań nad lekami o własnościach ich blokowania. Białka wirusa są wykorzystywane w konstrukcji testów wykrywających przeciwciała anty-HCV. Natomiast powielania HCV-RNA używa się do celów diagnostycznych w metodzie polimerazowej reakcji łańcuchowej (PCR), z możliwością określenia liczby cząstek wirusowych w surowicy. HCV ma 6 genotypów (1–6) i wiele podtypów (oznaczanych małymi literami, np. a, b etc.). Nie mają one wpływu na przebieg kliniczny, odgrywają jednak znaczącą rolę w odpowiedzi na obecnie stosowane leczenie przeciwwirusowe. Zakażeni genotypami 2 i 3 odpowiadają prawie 2-krotnie lepiej aniżeli zakażeni genotypami 1, 4, 5 i 6.
Epidemiologia
Na świecie zakażonych jest ok. 170 mln ludzi. Według Polskiej Grupy Ekspertów HCV szacunkowa liczba zakażonych w naszym kraju to ok. 730 tys. osób. Od 1997 r. wykryto ok. 15 tys. zakażonych. Corocznie rozpoznaje się ok. 2 tys. osób, z czego połowa jest identyfikowana przez stacje krwiodawstwa. W Polsce ok. 1,5 proc. mieszkańców ma przeciwciała anty-HCV. U ludzi młodych, ok. 20. roku życia odsetek ten jest 2-krotnie mniejszy. Zakażenia HCV następują poprzez kontakt z krwią i jej pochodnymi. Testy przesiewowe na obecność anty-HCV, a ostatnio (w tym w Polsce) badania metodą PCR nieomal wyeliminowały możliwość zakażenia przez przetoczenia krwi i jej pochodnych. Inne drogi infekcji to używanie niesterylnych igieł iniekcyjnych oraz przyrządów stosowanych do zabiegów kosmetycznych, w tym do tatuażu i nakłuwania skóry (kolczyki i inne przedmioty umieszczane w różnych częściach ciała w celach upiększających). W Polsce ok. 60 proc. (w niektórych opracowaniach nawet 90 proc.) wszystkich...


Pełna treść artykułu...