Higiena rany w opiece nad chorym z owrzodzeniem kończyny dolnej. Opis trzech przypadków klinicznych

Obowiązujące wytyczne i zalecenia postępowania z raną przewlekłą stanowią bezcenny drogowskaz w opiece nad chorym z owrzodzeniem. Zgodnie z nimi przed wdrożeniem postępowania miejscowego należy przeprowadzić wnikliwą diagnostykę, która stanowi podstawę leczenia przyczynowego. Kolejnym krokiem jest zastosowanie odpowiedniego postępowania miejscowego z raną zgodnego ze strategią TIMERS (T – tissue debridement – opracowanie tkanek, I – infection and inflammation control – kontrola infekcji i zapalenia, M – moisture balance – równowaga wilgoci, E – epidermization stimulation – pobudzenie naskórkowania, R – repair and regeneration – naprawa i regeneracja, S – social and individual-related factors – czynniki społeczne i indywidualne predyktory). W celu zwiększenia skuteczności leczenia miejscowego opracowano koncepcję higieny rany. Postuluje się w niej, aby zwracać uwagę na mycie zarówno rany, jak i otaczającej ją skóry i oczyszczanie skóry, usuwanie biofilmu, zadbanie o brzegi rany oraz dobór opatrunku. W pracy przedstawiono trzy opisy przypadków chorych z owrzodzeniem kończyny dolnej, u których wdrożono działania zgodne z higieną rany.

Current guidelines and recommendations for the management of chronic wounds provide invaluable guidance in the care of patients with ulceration. They state that before implementing topical treatment, a thorough diagnosis should be performed, which provides the basis for causal treatment. The next step is to apply the appropriate topical wound treatment according to the current TIMERS strategy (T – tissue debridement, I – infection and inflammation control, M – moisture balance, E – epidermization stimulation, R – repair and regeneration, S – social- and individual-related factors). In order to increase the effectiveness of topical treatment, the concept of Wound Hygiene was developed. It postulates that attention should be paid to washing both the wound and the surrounding skin and cleansing the skin, removing biofilm, taking care of the wound edges, and choosing a dressing. This paper presents three case reports of patients with lower limb ulceration in whom measures consistent with Wound Hygiene were implemented.