Historia medycyny
Chirurgiczne leczenie przerzutów nowotworowych do płuc – rys historyczny

Historia rozwoju i ewolucji sposobów leczenia przerzutów do płuc za pomocą resekcji chirurgicznej liczy sobie ponad 120 lat. W tym czasie, z metody marginalnej, stosowanej jedynie w nielicznych przypadkach, stała się rutynową procedurą chirurgii onkologicznej. Zmiana ta dokonała się dzięki przełamaniu stereotypów myślenia na temat możliwości i roli chirurgii w skutecznym leczeniu zaawansowanej choroby nowotworowej. Rolę tę wielokrotnie w przeszłości podważano uważając, że wszelkie próby leczenia operacyjnego przerzutów są nie tylko mało skuteczne, ale wręcz szkodliwe. Potrzeba było wielu lat żmudnych badań, by udowodnić, że leczenie chirurgiczne jest często jedyną alternatywą dającą chorym szansę na przedłużenie życia, a nawet trwałe wyleczenie. Aby prześledzić historię tych zmagań musimy cofnąć się do roku 1898, wtedy to bowiem ukazała się w piśmiennictwie niemieckim praca Gerulanosa, opisująca 38 przypadków operacyjnego leczenia guzów ściany klatki piersiowej. Wśród nich znalazł się opis przypadków jednoczasowego usunięcia tkanki nowotworowej z płuc, z których najstarszy pochodził z 1855 r. Jego autorem był francuski chirurg Sedillot. Nie były to jednak typowe operacje przerzutów, a jedynie usunięcie zmian pierwotnych i przerzutowych w jednym bloku [1]. Pierwszej resekcji przerzutu płucnego, zlokalizowanego w pewnej odległości od ogniska pierwotnego, dokonał w 1882 r. Weinlechner. Miało to miejsce w czasie operacji olbrzymiego mięsaka żebra. Po usunięciu guza chirurg ten otworzył jamę opłucnej i stwierdził obecność dwóch małych przerzutów w płacie górnym, które jednoczasowo usunął. Pacjent zmarł następnego dnia w wyniku niewydolności krążeniowo-oddechowej [2]. Następnym znanym przypadkiem była operacja 18-letniej dziewczyny, wykonana w 1883 r. przez Kronleina. Tu również, w trakcie operacji mięsaka ściany klatki piersiowej usunięto przerzut do płuca, ale wynik był zdecydowanie lepszy – pacjentka przeżyła aż 7 lat po operacji [3]. Pierwszą planową operację usunięcia przerzutu, traktowaną jako osobną procedurę, przedstawił Divis w 1927 r. Była to brzeżna resekcja przerzutu mięsaka zlokalizowanego w płacie dolnym płuca prawego. Losy pacjenta nie są znane [4]. W tym samym roku A. Tudor Edwards z Brompton Hospital wykonał (opublikował w 1934 r.) lobektomię z powodu przerzutu mięsaka strzałki. Operację guza strzałki wykonano w 1905 r., w 1921 r. amputowano kończynę dolną, a w 1927 r. – w trakcie badania RTG – wykryto guz górnego płata...


View full text...