Historia pelagry

We współczesnym piśmiennictwie pelagra stanowi przedmiot doniesień kazuistycznych. Od czasu powstania pierwszego opisu schorzenia jego przyczyna długo pozostawała nieznana. Nie znano metod zapobiegania i leczenia. Przez dwa wieki pelagra była chorobą niewyleczalną i spowodowała kilkaset tysięcy zgonów mieszkańców Europy oraz Ameryki Północnej. Badania klinicystów i naukowców umożliwiły obalenie powszechnej teorii o infekcyjnej etiologii choroby oraz powiązanie epidemii choroby z kukurydzą, stanowiącą wówczas dla ubogich podstawowe źródło posiłków. Konsumpcja ograniczona do tego zboża powodowała skrajny niedobór niacyny (witaminy B3) i objawy pelagry. Suplementacja niacyną powodowała ustąpienie zmian, a następnie wyeliminowanie epidemii pelagry. W artykule przedstawiono pierwsze opisy, największe ogniska epidemii oraz burzliwy proces odkrywania danych o etiologii pelagry, a także najczęstsze objawy dermatologiczne i pozadermatologiczne tej choroby.

Currently pellagra is usually the subject of dermatological or non-dermatological case reports. Since the first description of the disease, its cause has remained unknown for many years. There were no known methods of prevention and treatment. For two centuries, pellagra was an incurable disease and caused several hundred thousand deaths in Europe and North America. Research by clinicians and scientists has made it possible to refute the common theory of the infectious etiology of the disease and link the disease epidemic to maize, which was then the primary source of food for the poor. Consumption limited to this grain resulted in an extreme deficiency of niacin (vitamin B3) and symptoms of pellagra. Niacin supplementation caused the lesions to regress, and became crucial to combat the epidemic. The article presents the first descriptions, the greatest outbreaks of the epidemic and the stormy process of discovering data on the etiology of pellagra, as well as typical clinical features of the diseases.