Implementacja szczepień przeciwko HPV w praktyce lekarza rodzinnego

Wstęp
Lekarze rodzinni powinni odgrywać kluczową rolę w pierwotnej profilaktyce zmian wywoływanych przez genitalne typy HPV, poprzez stosowanie szczepionek przeciw tym wirusom oraz prowadzenie odpowiedniej edukacji społeczeństwa. W szczepienia dziewcząt i chłopców muszą być zaangażowani przede wszystkim lekarze rodzinni oraz pediatrzy, a szczepień młodych kobiet dokonywać przede wszystkim lekarze ginekolodzy. Ważną rolę w implementacji szczepień w populacji aktywnej seksualnie odgrywać powinni także lekarze innych specjalności, w tym zwłaszcza lekarze dermatolodzy i lekarze rodzinni. Za niezbędne uważa się prowadzenie ustawicznej rzetelnej edukacji społecznej w zakresie profilaktyki raka szyjki macicy oraz innych zmian wywoływanych przez HPV. W tym aspekcie przesłanie powinno zawierać m.in. następujące informacje:
•szczepienia przeciw HPV znacząco obniżają ryzyko wystąpienia raka szyjki macicy i innych zmian wywoływanych przez HPV, lecz nie eliminują go całkowicie,
•najbardziej istotnymi elementami zapobiegania zakażeniom HPV pozostaje względnie późna inicjacja seksualna oraz monogamiczne związki seksualne,
•kobiety poddane szczepieniom nie mogą zrezygnować z badań przesiewowych opartych na cytologii.
Należy ponadto podkreślić, że w praktyce lekarza rodzinnego nierzadko obserwuje się zmiany okolicy narządów płciowych wywołane przez genitalne typy HPV. Zmiany takie, zarówno o charakterze łagodnym, jak i przednowotworowym, występujące u osób aktywnych seksualnie, wymagają prawidłowego rozpoznania i skierowania pacjenta do specjalisty w celu podjęcia odpowiedniego leczenia.
Spektrum zmian klinicznych związanych z zakażeniami genitalnymi typami HPV
Ocenia się, że zakażenie genitalnymi typami HPV występuje przejściowo u ok. 50% osób aktywnych seksualnie, chociaż może pozostawać ono w fazie latentnej i nie wywoływać zmian klinicznych [1]. U osób w stanie immunosupresji (np. zakażonych HIV) genitalne typy HPV często wywołują rozległe zmiany chorobowe, przebieg zakażenia jest z reguły cięższy i napotyka się duże trudności w leczeniu [2, 3]. Zależy to od upośledzenia funkcji układu immunologicznego, który sprawuje nadzór w stosunku do zakażeń HPV [4, 5].
Zakażenia genitalnymi typami wirusów HPV wywołują różnego typu zmiany łagodne, przednowotworowe i nowotworowe na błonach śluzowych narządów płciowych i innych okolic ciała, w tym raka szyjki macicy, który jest drugim co do częstości...


Pełna treść artykułu...