123RF
Inhibitor JAK w leczeniu postaci młodzieńczej zapalenia skórno-mięśniowego
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 31.03.2021
Źródło: Kim H, Dill S, O'Brien M i wsp. Janus kinase (JAK) inhibition with baricitinib in refractory juvenile dermatomyositis. Ann Rheum Dis. 2020 Aug 25:annrheumdis-2020-218690.
Zapalenie skórno-mięśniowe (dermatomyositis, DM) to choroba układowa o heterogennym obrazie klinicznym, manifestująca się zmianami skórnymi, osłabieniem mięśni jak i zajęciem narządów wewnętrznych. Choroba ma przewlekły przebieg z okresami zaostrzeń.
U podłoża patomechanizmu stwierdza się m.in. waskulopatię oraz zwiększone stężenia interferonu, jego poziom koreluje z aktywnością choroby. Inhibitory JAK hamują odpowiedź immunologiczną blokując działanie ścieżki sygnałowej JAK-STAT, która powiązana jest z działaniem wielu cytokin prozapalnych oraz interferonu. Inhibitory JAK znajdują zastosowanie w leczeniu rzadkich chorób zaliczanych do interferonopatii.
W badaniu prospektywnym leczenie otrzymało czterech chorych z rozpoznaniem młodzieńczego zapalenia skórno-mięśniowego w wieku 5.8-20.7 lat z przewlekle aktywną chorobą i niepowodzeniem od 3 do 6 leków immunosupresyjnych. W terapii zastosowano baricytynib 4-8mg/ dobę w dwóch dawkach podzielonych, dawki były dostoswane do wieku i funkcji nerek. Ocenę skuteczności leczenia przeprowadzono kolejno po 4, 8, 12 i 24 tygodniach terapii. U 2 chorych, u których choroba przebiegała z osłabieniem mięśni uzyskano poprawę kliniczną, potwierdzoną w teście mięśni po 8 tygodniach oraz badaniu rezonansu magnetycznego, natomiast nie uzyskano zmniejszenia aktywności enzymów mięśniowych. W trakcie terapii inhibitorem JAK możliwa była redukcja stosowanej dawki glikokortykosteroidów oraz innych leków immunosupresyjnych. Nie notowano zaostrzenia choroby. Nie stwierdzono wpływu leczenia na zwapnienia.
U żadnego z chorych nie wystąpiły poważne działania niepożądane, u nikogo nie przerwano leczenia. Odnotowano 43 różne działania niepożądane o nasileniu lekkim lub umiarkowanym, głównie infekcje dróg oddechowych, ponadto obserwowano zakażenia oportunistyczne wirusem BK (stwierdzano u dwóch chorych, przy czym u jednego chorego jeszcze przed rozpoczęciem terapii inhibitorem JAK). W badaniach laboratoryjnych notowano nieprawidłowości w badaniach hematologicznych oraz zwiększone poziomy CPK.
W przeprowadzonym badaniu dokonano także pomiarów farmakokinetycznych, w których wykazano związek między stężeniem baricytynibu a markerem interferonu, którego spadek korelował ze zmniejszeniem parametrów aktywności choroby.
Autorzy publikacji, w której wykazano na przykładzie czterech chorych dobrą skuteczność i bezpieczeństwo leczenia inhibitorem JAK młodzieńczego zapalenia skórno-mięśniowego z entuzjazmem odnoszą się do przyszłych badań klinicznych z wykorzystaniem tej opcji terapeutycznej.
Autorka: dr n. med. Ewa Morgiel
W badaniu prospektywnym leczenie otrzymało czterech chorych z rozpoznaniem młodzieńczego zapalenia skórno-mięśniowego w wieku 5.8-20.7 lat z przewlekle aktywną chorobą i niepowodzeniem od 3 do 6 leków immunosupresyjnych. W terapii zastosowano baricytynib 4-8mg/ dobę w dwóch dawkach podzielonych, dawki były dostoswane do wieku i funkcji nerek. Ocenę skuteczności leczenia przeprowadzono kolejno po 4, 8, 12 i 24 tygodniach terapii. U 2 chorych, u których choroba przebiegała z osłabieniem mięśni uzyskano poprawę kliniczną, potwierdzoną w teście mięśni po 8 tygodniach oraz badaniu rezonansu magnetycznego, natomiast nie uzyskano zmniejszenia aktywności enzymów mięśniowych. W trakcie terapii inhibitorem JAK możliwa była redukcja stosowanej dawki glikokortykosteroidów oraz innych leków immunosupresyjnych. Nie notowano zaostrzenia choroby. Nie stwierdzono wpływu leczenia na zwapnienia.
U żadnego z chorych nie wystąpiły poważne działania niepożądane, u nikogo nie przerwano leczenia. Odnotowano 43 różne działania niepożądane o nasileniu lekkim lub umiarkowanym, głównie infekcje dróg oddechowych, ponadto obserwowano zakażenia oportunistyczne wirusem BK (stwierdzano u dwóch chorych, przy czym u jednego chorego jeszcze przed rozpoczęciem terapii inhibitorem JAK). W badaniach laboratoryjnych notowano nieprawidłowości w badaniach hematologicznych oraz zwiększone poziomy CPK.
W przeprowadzonym badaniu dokonano także pomiarów farmakokinetycznych, w których wykazano związek między stężeniem baricytynibu a markerem interferonu, którego spadek korelował ze zmniejszeniem parametrów aktywności choroby.
Autorzy publikacji, w której wykazano na przykładzie czterech chorych dobrą skuteczność i bezpieczeństwo leczenia inhibitorem JAK młodzieńczego zapalenia skórno-mięśniowego z entuzjazmem odnoszą się do przyszłych badań klinicznych z wykorzystaniem tej opcji terapeutycznej.
Autorka: dr n. med. Ewa Morgiel
