Inhibitory JAK w leczeniu RZS a ryzyko incydentów naczyniowych
Autor: Alicja Kostecka
Data: 31.07.2019
Źródło: Impact of Janus kinase inhibitors on risk of cardiovascular events in patients with rheumatoid arthritis: systematic review and meta-analysis of randomised controlled trials. . Ann Rheum Dis. 2019 Aug;78(8):1048-1054
Inhibitory kinazy JAK (iJAK) to nowa grupa leków modyfikujących przebieg choroby (LMPCh) stosowanych w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS). Aktualnie rejestrację we wskazaniach reumatologicznych posiadają dwa leki tofacytynib i baricytynib, kolejne z tej grupy stosowane są w ramach badań klinicznych.
Mechanizm działania inhibitorów JAK polega na blokowaniu przekaźnictwa wewnątrzkomórkowego, przy czym każdy z leków z różnym nasileniem może oddziaływać na poszczególne kinazy (JAK 1, JAK2 , JAK3, TYK) wykazując odmienny profil działania i bezpieczeństwa. Szczególną uwagę przywiązuje się do związku stosowania iJAK z występowaniem incydentów sercowo-naczyniowych. Wiadomo bowiem, iż sama choroba powiązana jest ze zwiększonym ryzykiem chorób naczyniowych. Dotychczasowe obserwacje działań niepożądanych w badaniach klinicznych w kontekście chorób zakrzepowo-zatorowych skłoniły FDA do rejestracji barycytynibu tylko w mniejszej dawce 2mg/dobę.
Na razie niewiele jest danych dotyczących związku iJAK z incydentami naczyniowymi. Grupa naukowców dokonała meta analizy 26 randomizowanych badań klinicznych kontrolowanych placebo, w których brało udział 11799 chorych z RZS. Analizowano przypadki wszystkich incydentów naczyniowych, poważnych niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych (MACE, major adverse cardiac event) oraz żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Na podstawie przeprowadzonych obliczeń statystycznych stwierdzono brak istotnych różnic ryzyka wystąpienia jakichkolwiek incydentów naczyniowych jak również MACE oraz ŻChZZ u chorych z RZS leczonych iJAK oraz będących w grupie placebo. Ponadto nie odnotowano także różnic między poszczególnymi lekami tofacytynib, baricytynib, upadacytynib, peficytynib, decernotinib. Jedynie wśród chorych leczonych baricytynibem stwierdzono większe ryzyko incydentów naczyniowych u chorych leczonych dawką 4 mg względem dawki 2mg/dobę.
Aktualnie dostępne dane sugerują brak istotnego związku incydentów naczyniowych ze stosowaniem krótkoterminowym iJAK. Aczkolwiek wynik uzyskany dla barycytynibu skłania do prowadzenia dalszych uważnych obserwacji, zwłaszcza w obliczu najnowszych informacji uzyskanych w badaniu klinicznym, w którym dawka tofacytynib 10mg była powiązana ze zwiększonym ryzykiem zatorowości płucnej.
Na razie niewiele jest danych dotyczących związku iJAK z incydentami naczyniowymi. Grupa naukowców dokonała meta analizy 26 randomizowanych badań klinicznych kontrolowanych placebo, w których brało udział 11799 chorych z RZS. Analizowano przypadki wszystkich incydentów naczyniowych, poważnych niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych (MACE, major adverse cardiac event) oraz żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Na podstawie przeprowadzonych obliczeń statystycznych stwierdzono brak istotnych różnic ryzyka wystąpienia jakichkolwiek incydentów naczyniowych jak również MACE oraz ŻChZZ u chorych z RZS leczonych iJAK oraz będących w grupie placebo. Ponadto nie odnotowano także różnic między poszczególnymi lekami tofacytynib, baricytynib, upadacytynib, peficytynib, decernotinib. Jedynie wśród chorych leczonych baricytynibem stwierdzono większe ryzyko incydentów naczyniowych u chorych leczonych dawką 4 mg względem dawki 2mg/dobę.
Aktualnie dostępne dane sugerują brak istotnego związku incydentów naczyniowych ze stosowaniem krótkoterminowym iJAK. Aczkolwiek wynik uzyskany dla barycytynibu skłania do prowadzenia dalszych uważnych obserwacji, zwłaszcza w obliczu najnowszych informacji uzyskanych w badaniu klinicznym, w którym dawka tofacytynib 10mg była powiązana ze zwiększonym ryzykiem zatorowości płucnej.