Inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę – ACEI – stare i nowe zastosowania. Część II. Choroba niedokrwienna serca, cukrzyca i niewydolność nerek

Artykuł stanowi kontynuację tematu zastosowań inhibitorów konwertazy angiotensyny, rozpoczętego w poprzednim numerze Przewodnika Lekarza.








Choroba wieńcowa


Mechanizm, za pośrednictwem którego ACEI mogą wpływać na przebieg choroby niedokrwiennej serca, jest wielokierunkowy. Aktualnie podkreśla się wpływ tej grupy leków na:

- redukcję ciśnienia tętniczego,

- poprawę funkcji śródbłonka,

- zabezpieczenie przed niekorzystną przebudową mięśnia sercowego,

- efekt antyadrenergiczny,

- efekt przeciwmiażdżycowy,

- efekt przeciwzakrzepowy związany ze wzmocnieniem endogennego systemu fibrynolitycznego.

Wyniki metaanaliz leczenia przeciwnadciśnieniowego wykazują, że spadek ciśnienia rozkurczowego o 5–6 mmHg kojarzy się z 14 proc. redukcją występowania choroby niedokrwiennej serca. Korzystny wpływ ACEI na funkcję śródbłonka, obserwowany w badaniach doświadczalnych, został również potwierdzony u ludzi. W badaniu TREND oceniano działanie chinaprylu na dysfunkcję śródbłonkową nasierdziowych tętnic wieńcowych u chorych z niewydolnością wieńcową bez nadciśnienia i upośledzonej funkcji lewej komory serca. Chorzy po zabiegu interwencyjnym na tętnicach wieńcowych byli randomizowani bądź do chinaprylu bądź placebo. Po 6 mies. leczenia, w wykonanej kontrolnej koronarografii oceniano ponownie rozkurcz naczynia po acetylocholinie. Okazało się, że aktywne leczenie przywraca prawidłową funkcję śródbłonka u chorych bez nadciśnienia tętniczego i zaburzeń lipidowych.

W badaniach SCAT (simwastatyna±enalapryl) oraz QUIET (chinapryl) nie potwierdzono istnienia korzystnego wpływu badanych leków na rozwój blaszki miażdżycowej i ryzyko incydentów wieńcowych u leczonych. Trwają badania SECURE i PART-2, które oceniają wpływ blokady ACE ramiprylem na podobne parametry.

Wpływ ACEI na stabilizację blaszki miażdżycowej częściowo wynika z bezpośredniego hamowania działania angiotensyny II. W badaniach eksperymentalnych stwierdzono bowiem, że angiotensyna może powodować uszkodzenie śródbłonka i pęknięcie blaszki miażdżycowej. Ponadto leki blokujące enzym konwertujący zmniejszają liczbę makrofagów w obrębie blaszki oraz ilość zawartego w niej cholesterolu. Działają także korzystnie hemodynamicznie, zmniejszając stopień naprężenia ściany i poprawiając jej...


Pełna treść artykułu...