Intensywna czynnościowa insulinoterapia – analogi czy insuliny ludzkie krótko działające

Podstawą leczenia cukrzycy jest wyrównanie glikemii i poprawa jakości życia. Naśladowanie fizjologicznego, dobowego profilu wydzielania insuliny jest podstawowym celem leczenia insuliną. Leczenie to ma poprawić jakość życia pacjenta, uwolnić od dolegliwości związanych z chorobą, zapobiegać ostrym i przewlekłym powikłaniom. Rozliczne badania pokazują, że te cele są możliwe do osiągnięcia, jeżeli lecząc chorego wytworzymy stan prawie normoglikemii. Wszystkie metody intensywnej insulinoterapii mają na celu osiągnięcie podstawowego stężenia insuliny, wpływającego na metabolizm między posiłkami oraz poposiłkowych wzrostów insulinemii, związanych ściśle z posiłkami. Ustalając dobowe zapotrzebowanie na insulinę, dokonujemy rozdziału jej na insulinę wolno wchłaniającą się z tkanki podskórnej, która zapewnić ma podstawowe stężenie insuliny we krwi w ciągu całej doby oraz bolusy insuliny szybko wchłanianej z tkanki podskórnej i jak najkrócej działającej. Można to uzyskać stosując analogi krótko działające, insuliny ludzkie krótko działające, insuliny NPH, analogi bezszczytowe. W wielu badaniach porównywano stosowanie ww. insulin. Do leczenia analogami należy wybrać pacjentów, którzy rzetelnie i z pełną odpowiedzialnością akceptują sposób terapii, stosując się do wymagań, jakie ona stawia. Ale doświadczenie kliniczne jednoznacznie mówi, że żadna, nawet najlepsza insulina, nie poprawi kontroli wyrównania cukrzycy, jeśli pacjent nie będzie współdziałał z zespołem leczącym, nie będzie dbał o odpowiednią i optymalną dla niego dietę, dobrany i optymalny wysiłek fizyczny, nie będzie systematycznie prowadził samokontroli i analizował jej elementów.

The principle of curing diabetes is balancing blood glucose levels and improving the quality of life. Following physiologic, twenty-four hour profile of insulin releasing is the fundamental aim of curing with insulin. This curing is supposed to improve quality of patient’s life, release him from disease affection, prevent from acute and chronic complications.
Thorough research shows that these aims can be achieved if we are able to create the near-normoglycemic state. All methods of intensive functional insulin therapy aim at the reaching of basic concentration of insulin influencing the metabolism between meals, as well as post-meal increases of insulinemia. Fixing the twenty-four hour demand for insulin we divide it
into insulin slowly absorbed from subcutaneous tissue, which is supposed to grant basic concentration of insulin during the whole day, and bolus insulin quickly absorbed from subcutaneous tissue and working in the shortest tim e. That can be achieved by application of acting analogue insulin, regular human insulin, NPH insulin, non peak analogues.
In numerous research the above-mentioned kinds of insulin have been compared. Patients who honestly and with full responsibility accept the method of therapy, fulfilling the requirements it implies, should be selected for treatment with analogues. But clinic experience says explicitly that no insulin, even the best one, will not improve control of balancing diabetes, if the patient does not co-operate with the treatment team, does not take care about appropriate and optimal diet for himself, selected and optimal physical effort, does not carry out self-control and analyze its elements.