ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Bazy indeksacyjne Kontakt Zasady publikacji prac
6/2002
vol. 5
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Jak leczyć układ pokarmowy. Rozmowa z prof. Krzysztofem Linke, kierownikiem Katedry i Kliniki Gastroenterologii i Żywienia Człowieka AM w Poznaniu

Janusz Michalak

Przew Lek, 2002, 5, 6, 4-8
Data publikacji online: 2003/08/11
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 


– Panie Profesorze, podobno można już zbadać przewód pokarmowy pacjenta w sposób nieinwazyjny?


– Można to zrobić za pomocą specjalnej kapsuły. Pacjent połyka ją, a ona przesuwając się przez przewód pokarmowy – od jamy ustnej do odbytu – wykonuje ok. 1 500 zdjęć. Jednak nie jest w stanie zmagazynować ich w pamięci. A więc pacjentowi zakłada się na brzuch specjalny pas wyposażony w czytniki, aby kapsuła mogła co jakiś czas wysyłać zgromadzony plik zdjęć do odbiorników na pasie, skąd są one transmitowane do komputera.



– Wkrótce więc nastąpi kres bardzo uciążliwego dla pacjentów badania endoskopowego?


– Nie tak szybko. To prawda, że jest to badanie bardzo nieprzyjemne dla pacjenta, ale przy odpowiednim znieczuleniu można znacznie ograniczyć dolegliwości, które powoduje. Bardzo dużo zależy też od umiejętności wykonującego je lekarza. Przy pomocy endoskopu można bezpośrednio zajrzeć od góry do przełyku, żołądka, dwunastnicy. Enteroskopy pozwalają dotrzeć nawet do jelita cienkiego na głębokość – licząc od linii zębów – 3,6 metra. Z drugiej strony, przez odbyt można obejrzeć całe jelito grube, które ma ok. 2 metrów i wejść w końcowy odcinek jelita cienkiego na odległość ok. 10–20 cm. Endoskopy pozwalają nie tylko na obejrzenie interesującego nas fragmentu, ale również na pobranie fragmentu tkanki, np. guza, do zbadania pod mikroskopem, co pozwala na określenie charakteru obserwowanej zmiany. Czasami wykorzystywane są one również do usuwania znajdujących się w jelicie – a będących z reguły stanami przednowotworowymi – polipów, albo do hamowania wewnętrznych krwawień. Są więc na razie niezastąpione. Jednak trzeba wiedzieć, że czasami badanie endoskopowe jelita jest trudne, gdyż trudno przyrząd przesuwać poprzez jelito ze względu na fakt, że jest ono miejscami zawieszone na tzw. krezce, tzn. balotuje w jamie brzusznej. Konsekwencją tego jest fakt, że nie zawsze lekarz może obejrzeć i skontrolować całe jelito grube. Jelito cienkie w całości zawieszone jest na tzw. krezce.



– A poza tym przecież jelito cienkie w sumie ma 5–6 metrów długości, a więc nie zbada go żaden endoskop...


– Dlatego tak ważne jest użycie kapsuł, które fotografują cały przewód pokarmowy. Nie zawsze jednak zdjęcia są wyraźne, czasami kapsuła przekręca się w środku i fotografuje nie to co...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.