Jaskra wtórna

Jaskrę wtórną można zdefiniować jako postać jaskry spowodowaną innym, powstałym pierwotnie stanem patologicznym oka, w przebiegu którego lub jako jego skutek wytwarza się w oku podwyższone ciśnienie śródgałkowe powodując zanik nerwu wzrokowego. Przyczyn powstania jaskry wtórnej może być wiele, dlatego też czasami trudno określić czy obserwowane objawy jaskry mają podłoże pierwotne, czy też wtórne. Cechą ułatwiającą rozpoznanie jaskry wtórnej jest stwierdzenie podwyższonego lub wysokiego ciśnienia śródgałkowego.






Jak wiadomo, podwyższone ciśnienie śródgałkowe jest czynnikiem ryzyka jaskry, ale nie jest czynnikiem koniecznym do pojawienia się typowych zmian zanikowych w obrębie nerwu wzrokowego. Nadal w pojęciu wielu lekarzy i pacjentów brak podwyższonego ciśnienia śródgałkowego to brak podstaw do rozpoznania jaskry. Jednak w jaskrze wtórnej ważną i z reguły obecną cechą jest podwyższone ciśnienie śródgałkowe. Drugą cechą, która powinna skłonić lekarza do zastanowienia się czy w danym przypadku nie jest to jaskra wtórna, jest fakt występowania charakterystycznych zmian dla jaskry, zazwyczaj w jednym oku. Nie jest jednak wykluczone występowanie zmian w obu oczach, zwłaszcza kiedy schorzenie jest ogólne i wtórnie powoduje zmiany w oczach.

Jaskrę wtórną można podzielić na:
1) jaskrę wtórną zamkniętego kąta (jwzk),
2) jaskrę wtórną otwartego kąta (jwok).



Jaskra wtórna zamkniętego kąta (jwzk)


Jwzk wynika ze zmian w obrębie kąta przesączania, polegających na utrudnieniu lub braku możliwości prawidłowego odpływu cieczy wodnistej z gałki ocznej do utkania beleczkowego i kanału Schlemma. Istnieje przeszkoda, która mechanicznie uniemożliwia odpływ cieczy wodnistej. Może to być nasada tęczówki, patologiczna tkanka (np. wysięk, zrosty, guzy), nieprawidłowe naczynia itp. W części przypadków jwzk utrudniony jest też dodatkowo przepływ cieczy wodnistej w obrębie źrenicy oka. Wielkość i kształt źrenicy, pomimo że w badaniu tak oczywiste, często są pomijane w ustalaniu przyczyny wzrostu ciśnienia śródgałkowego. Powstające w obrębie źrenicy zrosty, bardzo wąska źrenica, a także np. uwypuklona, pęczniejąca soczewka mogą powodować tzw. blok źreniczny. Ciecz wodnista, która zaczyna gromadzić się w tylnej komorze oka, za tęczówką, uwypukla tęczówkę do przodu powodując dalsze zawężanie się kąta przesączania i w efekcie wzrost...


Pełna treść artykułu...