KRONIKA NAUKOWA
„Zasłużeni dla medycyny. Europejczycy związani z polską ziemią”

Termedia, zasłużona oficyna wydawnicza, opublikowała edycję dzieła sześciu autorów. Czterech z nich pochodzi
z Krakowa (UJ): prof. Janusz Skalski, dr Ryszard W. Gryglewski i dr Marcin Gładki oraz Stanisław Zwolski, a dwóch z Wrocławia: prof. prof. Wojciech Kustrzycki i Krzysztof Wronecki. Wśród 48 biografii przeważa 38 tekstów pojedynczych autorów (zwłaszcza Skalskiego, Gryglewskiego i Zwolskiego). Redaktorami dzieła są: J. Skalski i R.W. Gryglewski. Księga jest dwujęzyczna (polsko-angielska) i ukazała się z okazji 58. Kongresu Europejskiego Towarzystwa Chirurgii Serca i Naczyń (30 IV–2 V 2009 r. w Warsza-wie). Wstęp zatytułowany „Zaproszenie do Polski” ukazuje pokrótce genezę wydania księgi.
Dzieło przedstawia biografie 48 postaci europejskiego formatu, wielce zasłużonych dla medycyny, działających na polskich ziemiach od XIII do XX w. Bohaterowie tekstów są omawiani chronologicznie, począwszy od Witelona, a skończywszy na Adamie Opolskim. Obok powszechnie znanych są tu i mniej znani, jak Tomasz z Wrocławia, Jan Adam Kulmus i Adam Christian Thebesius. Wielką zasługą autorów jest z jednej strony przypomnienie znanych postaci, z drugiej wzbogacenie wiedzy czytelników o dalsze ogólnie mało- lub wręcz w ogóle nieznane osoby. Dotyczy to czytelników polskich, jak i zagranicznych, władających językiem angielskim. Na prawym marginesie tekstu są podane najważniejsze fakty życiorysów, a na końcu poszczególnych biografii – naj-ważniejsze publikacje omawianych osób. Cenną treść księgi wzbogacają bardzo liczne ryciny (ponad sto!), przedstawiające głów-nie wizerunki uczonych, a także reprodukcje okładek tytułowych, wyimków tekstów, schematów, rycin i mapek z ich dzieł. Prze-ważająca liczba rycin pochodzi z bogatych zbiorów prof. J. Skalskiego. Dalszymi źródłami były: Katedra Historii i Filozofii Medycyny UJ (blisko 30 rycin) i monografia Waldemara Kozuschka o historii wrocławskiej uniwersyteckiej medycyny i farmacji. Pojedyncze ilustracje pochodzą jeszcze z innych źródeł, wśród nich signum temporis stanowi Wikipedia. Książkę zamykają spisy: alfabetyczny omawianych uczonych oraz autorów z ich wizerunkami i miejscami pracy.
Godną treści jest strona edytorska dzieła. Estetyczna, wielobarwna, bardzo twarda okładka z podobizną Jana Mikulicza na froncie, a informacją o zawartości dzieła z tyłu, została wyposażona w ładną szarawą wyściółkę. Pierwszorzędny kredowo biały papier, przejrzysty układ graficzny i podobna dyspozycja...


View full text...