KRONIKA NAUKOWA
89. Kongres American Association for Thoracic Surgery

Tegoroczny, 89. Kongres Amerykańskiego Towarzystwa Torakochirurgicznego (ang. American Association for Thoracic Surgery – AATS) odbył się w dniach 9–13 maja w Bostonie. Towarzystwo zostało założone w 1917 roku i aktualnie jest międzynarodową organizacją skupiającą około 1200 członków, wybitnych chirurgów, reprezentujących 35 krajów. Również i w tym roku tradycyjnie przedstawiono najnowsze osiagnięcia w diagnostyce i leczeniu chirurgicznym chorób układu krążenia oraz narządów klatki piersiowej (dorosłych i dzieci), jak również najświeższe zdobycze nauk podstawowych mających znaczenie dla kardiochirurgii i torakochirurgii.
W pierwszym dniu zjazdu odbyły się trzy równoległe sympozja szkoleniowe z zakresu kardiochirurgii dorosłych, torakochirurgii oraz chirurgicznego leczenia wrodzonych wad serca. Sympozjum dotyczące problemów leczenia wrodzonych wad serca zostało zorganizowane i przeprowadzone przez Williama Gaynora, wybitnego kardiochirurga ze Szpitala Dziecięcego w Filadelfii. Pierwsza część poświęcona byla prezentacji najnowszych osiagnięć w zakresie pooperacyjnego leczenia pacjentów, a w szczególności omówiono znaczenie spektroskopii w bliskiej podczerwieni (ang. near-infrared spectroscopy – NIRS) w nieinwazyjnym, przezskórnym monitorowniu zaopatrzenia tkanek w tlen, podstawowego wykładnika rzutu serca.
W kolejnej sesji odbyła się debata dotycząca wykonywania fenestracji w czasie operacji Fontana. W debacie wzięło udział dwóch znakomitych kardiochirurgów: Scott M. Bradly – pro i Frank L. Hanley – kontra. Oczywiście zdania na temat pozostawienia połączenia pomiędzy krążeniem systemowym i płucnym po operacji pozostały podzielone. Wiekszość uczestników debaty wydawała się przekonana, że fenestrację należy wykonywać wówczas, gdy pacjent obciążony jest pewnymi czynnikami ryzyka do przeprowadzenia tej operacji.
Wiele uwagi w czasie sympozjum poświęcono również znaczeniu badań doświadczalnych w kardiochirugii dziecięcej i problemom związanym z wdrażaniem tych badań do praktyki klinicznej.
Ostatnia, najciekawsza według mojej oceny sesja, odbyła się w godzinach popołudniowych i zatytułowana była ”The Fontan/Kreutzer procedure at 40”. Po 40 latach od wprowadzenia do leczenia dzieci z pojedynczą komorą operacji Fontana/Kreutzera, dwaj znakomici, legendarni kardiochirurdzy: prof. Francis M. Fontan i prof. Guillermo O. Kreutzer, w sposób niepozbawiony emocji przedstawili swoje pierwsze...


View full text...