Kardionefrologia
Odrębności nieinwazyjnej diagnostyki stabilnej choroby wieńcowej u chorych dializowanych

U pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek choroba wieńcowa występuje 50 razy częściej niż w pozostałej populacji, a roczna śmiertelność jest bardzo wysoka – sięga 23%. U chorych dializowanych z dużym ryzykiem sercowo-naczyniowym konieczna jest dokładna ocena kardiologiczna przed zakwalifikowaniem pacjenta jako biorcy przeszczepu nerkowego. Diagnostyka nieinwazyjna choroby wieńcowej u osób dializowanych jest trudna. Badania, takie jak: badanie podmiotowe i przedmiotowe, EKG, elektrokardiograficzna próba wysiłkowa, echokardiografia, SPECT, mają szereg ograniczeń i wykazują umiarkowaną czułość i specyficzność. Nadzieję budzą badania perfuzyjne, takie jak echokardiograficzne testy prowokacyjne z użyciem kontrastu echokardiograficznego. Korzyści wynikające z wyłonienia kandydatów do rewaskularyzacji na podstawie diagnostyki nieinwazyjnej nie są pewne, bowiem brakuje jednoznacznych danych dotyczących redukcji śmiertelności po rewaskularyzacji. Z tego powodu chorych ze schyłkową niewydolnością nerek należy kwalifikować do rewaskularyzacji szczególnie ostrożnie, zwracając baczną uwagę na to, czy wykazano odpowiednio duży obszar niedokrwienia mięśnia sercowego.