Katar jesienny czy alergia? Jak nie przeoczyć pierwszych objawów

Ostry nieżyt nosa, potocznie nazywany katarem, jest jedną z najczęstszych dolegliwości towarzyszących pacjentom w okresie jesienno-zimowym. Zwykle uważamy go za niegroźną infekcję, która co prawda utrudnia codzienne funkcjonowanie, ale nie jest istotnym zagrożeniem zdrowotnym i na ogół ustępuje samoistnie lub po zastosowaniu leczenia objawowego. Katar rozwija się na skutek stanu zapalnego błony śluzowej nosa lub zatok przynosowych. W wyniku tego dochodzi do wzmożonej produkcji wydzieliny śluzowej, która wypływa na zewnątrz przez nozdrza przednie lub spływa po tylnej ścianie gardła, co może się przyczynić do wystąpienia np. kaszlu. W prawidłowych warunkach błona śluzowa nosa stale produkuje niewielką ilość wydzieliny, dzięki czemu jest nawilżona i zdolna do wyłapywania i usuwania różnego rodzaju zanieczyszczeń. Bierze również udział w nawilżaniu powietrza, które przedostaje się do niższych pięter układu oddechowego. Problem pojawia się, gdy dochodzi do nadmiernej produkcji wydzieliny, często z towarzyszącym obrzękiem, co skutkuje niedrożnością przewodów nosowych i trudnością z oddychaniem przez nos. Jeśli taki stan przedłuża się, może skutkować osłabieniem powonienia.