Know-how

Palenie papierosów przez
matkę i ryzyko niemowlęcego
zwężenia odźwiernika
– wyniki 10-letnich badań


Niemowlęce zwężenie odźwiernika występuje z częstością 0,5–3/1 tys. żywych urodzeń. Jego etiologia nie jest znana, choć wywiad ma tutaj duże znacznie. Niewykluczony jest również wpływ czynników środowiskowych, bowiem zapadalność zmniejsza się. Badania przeprowadzono w latach 1991–2000 w Danii. Wyniki uzyskano z blisko 58 tys. żywych urodzeń po 28. tyg. ciąży. Wśród nich u 78 rozpoznano zwężenie odźwiernika (0,13 proc.). Wśród dzieci matek palących papierosy zapadalność wynosiła 0,2 proc. w porównaniu z grupą dzieci kobiet niepalących (0,1 proc.). Ryzyko względne wynosiło w tym przypadku 2,0 (95 proc. CI 1,3–3,1). Zapadalność w poszczególnych latach korelowała również z odsetkiem kobiet palących. W podsumowaniu autorzy zwracają uwagę, że badania te mają znaczne ograniczenia. Nie jest pewne, czy również inne czynniki środowiskowe mogły wpłynąć na uzyskane wyniki (np. palenie podczas laktacji). Jednak ze względu na bardzo liczną grupę, wskazuje to na istnienie związku między paleniem a zwężeniem odźwiernika u niemowląt.
BMJ 2002, Nov 2; 325, 1011-2



Śmiertelność w rok po terapii skojarzonej inhibitorem
receptora płytkowej
glikoproteiny IIb/IIIa
i zredukowaną dawką leków
fibrynolitycznych
w porównaniu
z konwencjonalnym leczeniem fibrynolitycznym zawału
mięśnia sercowego


Obecnie wydaje się, że różne terapie farmakologiczne osiągnęły plateau, jeśli wziąć pod uwagę zmniejszanie śmiertelności po zawale mięśnia sercowego. Dlatego poszukuje się nowych leków oraz kombinacji, aby poprawić ich skuteczność. Badania GUSTO V (The Global Use of Strategies to Open Coronary Arteries) miały za zadanie ocenę skuteczności leku abciximab (receptora płytkowej glikoproteiny IIb/IIIa) w kombinacji z połową dawki retaplase w porównaniu z pełnodawkowym leczeniem fibrynolitycznym (retaplase). Z wcześniej wykonanych analiz nie uzyskano zmniejszenia śmiertelności po 30 dniach od terapii, choć zmniejszyła się liczba nieśmiertelnych powikłań zawału. W niniejszej pracy dokonano ponownej analizy po roku obserwacji pacjentów (follow-up). Badaniami objęto 16 588 pacjentów, leczonych w 820 szpitalach, w 20 krajach, w latach 1999–2001. Pacjenci zostali przydzieleni w sposób...


View full text...