Know-how

Wpływ długołańcuchowych wielonienasyconych
kwasów tłuszczowych w pokarmie dla niemowląt na ciśnienie krwi
w późniejszym dzieciństwie
– badania randomizowane


Wiele badań wskazuje na wpływ karmienia piersią na ciśnienie krwi u dzieci. Pokarm matki o różnorodnym składzie może wpływać na to zjawisko, ostatnio szczególną rolę przypisuje się kwasom tłuszczowym. Przeprowadzono randomizowane wieloośrodkowe badania z następową wieloletnią obserwacją u noworodków z ciąż donoszonych. Podawano przez 4 mies., natychmiast po urodzeniu, pokarm zawierający placebo lub długołańcuchowe wielonienasycone kwasy tłuszczowe (70 proc. zestryfikowane). W wieku 6 lat przebadano dzieci (łącznie 147) i uzyskano następujące wyniki: średnie ciśnienie skurczowe było niższe w grupie z suplementacją o 3 mmHg (95 proc. CI 0,5–5,4) niż w grupie nieotrzymującej suplementacji. Podobnie ciśnienie rozkurczowe było niższe o 3,6 mmHg (95 proc. CI 0,6–6,5). Porównując dzieci karmione piersią i badaną mieszanką stwierdzono również niższe ciśnienie krwi w stosunku do placebo. Natomiast nie uzyskano różnicy pomiędzy ciśnieniem krwi u dzieci z suplementacją nienasyconymi kwasami tłuszczowymi i karmionych piersią. Niższe ciśnienia krwi u dzieci rzutują na późniejsze ciśnienie u dorosłych, stąd uzyskanie niższych ciśnień po karmieniu wielonienasyconymi kwasami tłuszczowymi stanowi element zmniejszający czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych u dorosłych.
BMJ 2003, 326, 953-5



Korzyści z nieopóźnionej terapii przeciwwirusowej osób HIV-pozytywnych w zależności od liczby
limfocytów CD4+


Optymalny czas rozpoczęcia terapii przeciwwirusowej ma znaczny wpływ na późniejsze rokowanie i przeżycie. Takie leczenie przynosi rezultaty u osób ze znacznym zmniejszeniem limfocytów CD4, którzy rozpoczynają leczenie. Badaniami objęto 2 400 osób w latach 1994–2002. Pacjentów podzielono na podgrupy w zależności od liczby limfocytów CD4 (odpowiednio 201–350 tys./ml, 351–500 i 501–750). U wszystkich pacjentów dokonywano pomiarów 2-krotnie, 6 mies. przed i 2 tyg. po rozpoczęciu leczenia. Pacjenci posiadający liczbę limfocytów w tej samej podgrupie klasyfikowani byli jako leczeni od początku (pierwotnie), natomiast u osób ze spadkiem limfocytów (do niższej podgrupy) jako leczonych z opóźnieniem. Porównano przeżycia w tych dwóch grupach. Śmiertelność (na 1 tys. osób)...


Pełna treść artykułu...