Know-how

Zalecenia dotyczące
rozpoznawania zespołu
jelita drażliwego


Zespół jelita drażliwego stanowi duży problem diagnostyczny, szczególnie w podstawowej opiece zdrowotnej. Zapadalność na tę chorobę ocenia się na 15–20 proc. populacji, w zależności od kryteriów diagnostycznych. Rozpoznanie stawiane jest zazwyczaj na podstawie objawów (ból brzucha, wzdęcia, zaburzenia defekacji) przy braku przyczyn organicznych. Stworzono wiele kryteriów rozpoznania na podstawie objawów, najpopularniejsze to kryteria rzymskie oraz Manninga. Autorzy pracy podejmują próbę utworzenia algorytmu diagnostycznego dla podstawowej opieki zdrowotnej. Analizowano piśmiennictwo oraz konsultowano decyzje diagnostyczne przez komitet ekspertów. Dla celów poz utworzono algorytm obejmujący podział na 3 główne objawy: zaparcie, biegunkę i ból. Podzielono również stopień nasilenia choroby na lekki, umiarkowany i ciężki. Kryteria Manninga oraz drugie rzymskie włączono do tego algorytmu postępowania. Leczenie empiryczne też może ukierunkować na właściwe rozpoznanie. W przypadku dominującego objawu biegunki można rozważyć empiryczne podanie leków przeciwbiegunkowych, przy bólach – rozkurczowych. Należy rozważyć również psychoterapię, terapię relaksacyjną. Badania inwazyjne i nieinwazyjne zalecane są wtedy, gdy są niezbędne do ustalenia rozpoznania. Eksperci nie byli jednak zgodni co do wszystkich punktów algorytmu, szczególnie w części dotyczącej diagnostyki specjalistycznej i konsultacji. Potrzeba jeszcze sporo czasu, aby zaproponowane wcześniej kryteria oraz opublikowane uzgodnienia można było zweryfikować w badaniach naukowych.
Arch Intern Med 2001; 161, 2081-88



Oporność na aspirynę może powodować wzrost ryzyka zgonu u niektórych chorych na choroby serca


Aspiryna powoduje spadek syntezy tromboksanu A2 w płytkach krwi, co daje efekt przeciwkrzepliwy. Autorzy mierzyli stężenie tromboksanu w moczu, co jest markerem in vivo jego produkcji. Wstępne wyniki ujawniły, że u niektórych pacjentów nie było tak ewidentnej korelacji w działaniu aspiryny. Podejrzewa się, że u nich należałoby zastosować dodatkowy lek w celu wtórnej prewencji nagłych epizodów sercowych. Planowane są odpowiednie badania randomizowane. W obserwacji dwóch grup po prawie 500 osób pacjenci z opornością na działanie aspiryny wykazali 3,5-krotny wzrost ryzyka zawału serca lub udaru w ciągu 5 lat. We wcześniejszych badaniach...


Pełna treść artykułu...