Komentarz

Komentarz





doc. dr hab. n. med. Tomasz Zieliński

Klinika Niewydolności Serca i Transplantologii Instytutu Kardiologii w Warszawie





Leczenie farmakologiczne chorych z niewydolnością serca w przebiegu kardiomiopatii poprawia jakość życia w obserwacji 3-letniej

– wiadomości optymistyczne





Niewydolność serca (HF) wiąże się ze złym rokowaniem, stąd zmniejszenie śmiertelności z jej powodu stało się głównym celem, a inne aspekty leczenia, często dla chorego wcale nie mniej ważne, związane z komfortem i jakością życia, pozostają zazwyczaj w cieniu zainteresowań literatury medycznej. Praca Szyguły-

-Jurkiewicz i wsp. [1] uzupełnia tę lukę, ponieważ dotyczy wpływu leczenia na jakość życia. W wielu sytuacjach klinicznych, np. w przypadku chemioterapii nowotworów, istnieje antynomia pomiędzy leczeniem powodującym przedłużenie życia, lecz często również zmniejszającym jego komfort. Stawia to chorych i lekarzy w sytuacji niełatwego wyboru.

Leki stosowane w niewydolności serca – inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE), beta-adrenolityki przedłużają życie chorym. Zostało to wykazane jednoznacznie w wielu badaniach klinicznych. Jednak w przebiegu leczenia chorych z HF występują objawy, takie jak kaszel, niskie wartoś-

ci ciśnienia tętniczego, poczucie zmniejszonej sprawności fizycznej, które niepokoją chorych i czasem lekarzy i dość często, acz nie zawsze słusznie, są wiązane, ze stosowanym leczeniem. Dlatego tak istotna jest możliwie obiektywna ocena, która pozwoli stwierdzić, czy przedłużenie życia chorych z HF wiąże się ze wzrostem jego komfortu, czy są to cele rozbieżne.

Badania dotyczące jakości życia, zwykle towarzyszące dużym badaniom klinicznym, których głównym punktem końcowym była analiza przeżycia, dają dość niejednoznaczną odpowiedź na to pytanie. Dobre i wsp. [2] w artykule przeglądowym z 2008 r., podsumowującym wpływ leczenia farmakologicznego na wskaźniki jakości życia, zaznacza, że niewielkiego stopnia korzystny efekt stwierdzono w badaniu SOLVD u chorych objawowych leczonych enalaprylem, lecz nie zaobserwowano tego efektu w badaniu CONSENSUS. W badaniu ValHeft dodanie do standardowej terapii walsartanu powodowało zwolnienie obniżania wskaźników jakości życia. Badania kliniczne z dołączeniem do leczenia beta-adrenolityków dają jeszcze mniej...


View full text...