Komentarz

Komentarz





dr hab. n. med. Grażyna Durek, prof. ndzw.

II Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii Akademii Medycznej we Wrocławiu







Medici, si omnibus morbis mederi posint, felicissimi essent hominum.

Gdyby lekarze mogli wyleczyć z każdej choroby, byliby najszczęśliwszymi ludźmi.



Praca Ł.J. Krzycha i wsp. pt. „Kwestionariuszowa odległa ocena stanu zdrowia chorych kardiochirurgicznych po incydencie majaczenia pooperacyjnego” stanowi jedno z nielicznych krajowych doniesień dotyczących tego ważnego problemu. Delirium jest często niezdiagnozowanym powikłaniem zabiegów kardiochirurgicznych z użyciem krążenia pozaustrojowego i związane jest ze zwiększeniem chorobowości, śmiertelności oraz kosztów leczenia tych chorych, wywierając również negatywny wpływ na ich jakość życia i stan zdrowia [1]. Według wielu autorów, istotne znaczenie ma poznanie czynników predysponujących bądź odpowiedzialnych za wystąpienie majaczenia pooperacyjnego. Ocena występowania majaczenia sprawia jednak duże trudności. Jeżeli rozpoznanie delirium oparte jest na ocenie klinicznej, bez stosowania specjalistycznych kwestionariuszy, częstość jego występowania opisywana jest na 2,1–32%, podczas gdy zastosowanie oceny neuropsychologicznej zwiększa jego rozpoznanie do 30–50%.

Według Vreeswijka, w populacji chorych leczonych na oddziałach intensywnej terapii (OIT) różnych holenderskich szpitali, incydenty majaczenia rozpoznawane w oparciu o CAM-ICU (ang. confusion assessment method for the intensive care unit) wynosiły 42–87%. Obserwacje tych autorów wykazały, że Dutch CAM-ICU oparty na DSM IV stanowi szybki i prosty test skriningowy w rozpoznaniu majaczenia [2]. W badaniu przeprowadzonym przez Rubino majaczenie wystąpiło u 36,4% chorych leczonych na ogólnym OIT dłużej niż 72 godz. Niezależnym czynnikiem jego wystąpienia była sepsa oraz stosowanie leków wazoaktywnych, ale nie wiek, płeć, SAPSII, stosowanie opioidów czy benzodiazepin. U chorych z delirium stwierdzono większe stężenie białka S-100 (0,19 ±0,06 g/l vs 0,05 ±0,03 g/l w grupie kontrolnej), co może stanowić wczesny marker mózgowej dysfunkcji [3].

Stamou [1] u chorych kardiochirurgicznych majaczenie pooperacyjne zdiagnozował jako delirium score (ICDSC – intensive care delirium screening checklist)  4 i wystąpiło u 26% badanych chorych (26/101...


View full text...