Komentarz Sekcji Anafilaksji, Alergii na Jady Owadów i Mastocytozy Polskiego Towarzystwa Alergologicznego do artykułu: „Wytyczne diagnostyki i postępowania w nietolerancji histaminy” autorstwa Krzysztofa Buczyłki, Anny Bartnickiej, Jerzego Kruszewskiego, Katarzyny Platy-Nazar, Krzysztofa Piwowarka, Macieja Kupczyka, Radosława Gawlika, Dariusza Lebensztejna, Zbigniewa Bartuziego, Jana Mazeli, Agnieszki Szlagatys-Sidorkiewicz

Pojawienie się w ostatnim czasie na polskim rynku farmaceutycznym suplementów diety spowodowało zainteresowanie lekarzy i chorych możliwością ich zastosowania w leczeniu. Omawiany artykuł jest podsumowaniem poglądów wskazujących na celowość tego typu terapii, oznaczania stężenia enzymu DAO w surowicy krwi oraz stosowania diety niskohistaminowej.
Koncepcje te były omawiane przez inne towarzystwa naukowe, a badania nad powyższymi zagadnieniami zawierają wiele głosów krytycznych. Proponowane przez różnych autorów objawy nietolerancji histaminy, koncepcji, która nie znalazła miejsca w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób, mogą być podobne do objawów anafilaksji, mastocytozy. Zastosowanie ogólnej diety eliminacyjnej oraz opisywanego leczenia mogą opóźnić prawidłowe rozpoznanie i leczenie. Dlatego, w poczuciu troski o chorych, przytaczamy poniżej opinie krytyczne, które mają pokazać czytelnikom „Alergologii Polskiej – Polish Journal of Allergology” całe spektrum problemu nietolerancji histaminy.
W badaniu DAOMAST Boehma i wsp. analizowano stężenie DAO, tryptazy oraz histaminy w czasie reakcji anafilaktycznych u chorych na mastocytozę. Badano również stężenie DAO u chorych na mastocytozę i w grupie kontrolnej. Stwierdzono wzrost, a nie spadek, stężenia DAO, tryptazy, histaminy w czasie anafilaksji. Nie wykazano korelacji stężenia DAO i tryptazy u chorych w okresie wolnym od anafilaksji. Ponadto stężenie DAO nie różniło się u chorych w porównaniu z grupą kontrolną [1].
W badaniu Bent i wsp. wykonano kontrolowaną placebo pojedynczo zaślepioną próbę z histaminą u 59 chorych z podejrzeniem nietolerancji histaminy. Próba była ujemna u 50 (84,7%) badanych. Obiektywne objawy stwierdzono u 4 chorych, ewentualne (głównie gastroenterologiczne) u 5 kolejnych. Badane grupy nie różniły się odpowiedzią na dietę, wielkością testów skórnych, stężenie DAO wskazywało na nieistotny statystycznie trend do niższych wartości u chorych z HIT. Autorzy wskazują, że próba prowokacji wyklucza nietolerancję histaminy u większości chorych. Objawy gastroenterologiczne i obniżone stężenie DAO uznawane są jako markery nietolerancji histaminy, jednak ich specyficzność nie jest wystarczająca do postawienia diagnozy [2].
Cała seria podobnie krytycznych badań stała się podstawą do zaleceń „Guideline on management of suspected adverse reactions to ingested histamine. Guideline of the German Society for Allergology and Clinical Immunology (DGAKI), the Society for Pediatric...


Pełna treść artykułu...