Komentarz redaktorów naczelnych Ginekologii po Dyplomie i Przeglądu Menopauzalnego
Analiza wyników pracy: Risk and benefits of estrogen plus progestin in healthy postmenopausal women. Principal results from the Women’s Health Initiative randomized controlled trial (WHI)

W połowie lipca w telewizji i prasie nagłośniono wyniki badań dotyczących ryzyka i zysków ze stosowania złożonej hormonalnej terapii zastępczej. W środku, upalnego w tym roku lata, polskie mass media uraczyły swoich Czytelników krótką notatką o wynikach badań amerykańskich, świadczących o szkodliwości HTZ, przynoszącej wzrost zachorowalności na raka sutka (o 26%), wylewów (o 41%), chorób serca i naczyń (o 22%), choroby zatorowo-zakrzepowej (2-krotny wzrost ryzyka), w porównaniu do grupy placebo w ciągu 5,2 lat leczenia. Jednocześnie w grupie badanej stwierdzono spadek zachorowalności na raka jelita grubego (o 37%) oraz zmniejszenie częstości występowania osteoporozy i złamań osteoporotycznych, a także ogólnie złamań o 24%.
Wyniki dotyczące stosowania jednego tylko preparatu zawierającego skoniugowane estrogeny końskie i octan medroksyprogesteronu, który jest najbardziej popularny w Stanach Zjednoczonych, ale na pewno nie w Europie uogólniono, formułując zastrzeżenia wobec całej złożonej HTZ. Przywołując krytyczne słowa profesora Malcolma Whiteheada z Wielkiej Brytanii: Trzeba przypomnieć wszystkim, że każdy preparat HTZ wywiera inne działania. W Europie dominują schematy zawierające estradiol i inne progestageny (octan norethisteronu, dydrogesteron, lewonorgestrel). W krajach europejskich powszechnie stosowane są inne od doustnej drogi podawania hormonów, często też stosowane są ich niższe dawki. Dane te zamieszczono w opracowaniu pt. Risks and Benefits of Estrogen Plus Progestin in Healthy Postmenopausal Women i w imieniu Writing Group for the Women’s Health Initiative Investigators w JAMA z lipca 17-2002, Vol 288, nr 3, str. 321-333.
Biorąc pod uwagę ogromne zainteresowanie kobiet przyjmujących HTZ, ich daleko idące zaniepokojenie przyjmujemy, że Koleżanki i Koledzy oczekują komentarza do prezentowanych powyżej, niepokojących lekarzy i nasze pacjentki danych. Atmosfera histerii paramedycznej, wiele wystąpień wskazujących na to, że piszący na ten temat nie zaznajomili się jeszcze z pełnym tekstem opracowania lub wyciągają często mylne wnioski, nakłoniło nas do przedstawienia Państwu analizy tej pracy.
Badanie WHI zostało zaplanowane w latach 1991–1992 jako duży, wieloośrodkowy program, mający służyć obiektywnemu określeniu zysków i strat ze stosowania hormonalnej terapii zastępczej. Badanie to konstruowano w okresie, w którym niektórzy lekarze, interniści, kardiolodzy czy endokrynolodzy zaczęli głosić, że estrogeny...


View full text...