Komponenty dysregulacji emocji w zaburzeniu osobowości borderline – przegląd najnowszych badań

Cel
Celem niniejszego artykułu jest syntetyczne przedstawienie wyników najnowszych badań dotyczących komponentów dysregulacji emocji w zaburzeniu osobowości borderline (ZOB).

Poglądy
Dysregulacja emocji stanowi jeden z najpoważniejszych problemów w ZOB i przejawia się w wielu aspektach funkcjonowania emocjonalnego. Badania nad dysregulacją emocji w tym zaburzeniu dotyczą różnych jej komponentów, wyróżnianych przez odmienne modele teoretyczne. Na podstawie przeglądu literatury empirycznej wyróżniamy trzy główne komponenty dysregulacji emocji w ZOB: (1) wrażliwość emocjonalną, (2) nieprawidłowy przebieg emocji w zakresie: (a) reaktywności emocjonalnej, (b) powolnego powrotu do wyjściowego stanu emocjonalnego, (c) intensywności emocji negatywnych, (d) labilności emocji negatywnych, oraz (3) nieadaptacyjne aspekty stosowania strategii regulacji emocji (opisane na przykładzie wybranych strategii: poznawczych, interpersonalnych i samouszkadzania się).

Wnioski
Choć wiele zagadnień dotyczących dysregulacji emocji w ZOB wymaga jeszcze wyjaśnienia, badacze zgadzają się co do tego, że zjawisko to charakteryzuje się złożonym obrazem klinicznym. Przegląd najnowszych badań na temat wrażliwości emocjonalnej w ZOB wskazuje na mieszane wyniki dotyczące wrażliwości na bodźce jednego typu (tj. ekspresje mimiczne), ale w spójny sposób sugeruje większą wrażliwość w reakcji na ich inny rodzaj (tj. sceny emocjonalne). Wyniki dotyczące reaktywności i szybkości powrotu do wyjściowego stanu emocjonalnego wskazują na znaczenie rodzaju bodźców wzbudzających emocje w kształtowaniu tych procesów. Rezultaty badań w zakresie stosowania poznawczych i interpersonalnych strategii regulacji emocji, a także predyktorów samouszkadzania się, nie są jednak spójne. Przyszłe badania powinny więc skoncentrować się na zidentyfikowaniu czynników, które mogą wpływać na zróżnicowanie wyników badań dotyczących różnych komponentów dysregulacji emocji. W celu lepszego dostosowania psychoterapii do potrzeb osób z ZOB sugerujemy potrzebę łączenia dwóch podejść w przyszłych badaniach nad dysregulacją emocji w tym zaburzeniu: wewnątrzgrupowych różnic indywidualnych (uwzględniającego różnice w obrębie grupy osób z ZOB) oraz specyficzno-transdiagnostycznego (ukierunkowanego na identyfikowanie różnic między ZOB a innymi zaburzeniami psychicznymi oraz cech wspólnych między nimi).



Purpose
The aim of this paper is a synthetic presentation of the latest research results on the components of emotion dysregulation in borderline personality disorder (BPD).

Views
Emotion dysregulation constitutes one of the most serious problems in BPD and manifests itself in numerous aspects of emotional functioning. Studies on BPD emotion dysregulation concern its various components, distinguished in different theoretical models. Based on a review of the empirical literature, we differentiate three main components of emotion dysregulation in BPD: (1) emotional sensitivity, (2) abnormal course of emotions in terms of: (a) emotional reactivity, (b) slow return to emotional baseline, (c) intensity of negative emotions, (d) lability of negative emotions, and (3) maladaptive aspects of applying emotion regulation strategies (described on the examples of the selected strategies: cognitive, interpersonal, and self-injury).

Conclusions
Although a large number of issues pertaining to emotion dysregulation in BPD require further explanation, researchers agree that this phenomenon is characterized by a complex clinical presentation. A review of the recent studies on emotional sensitivity in BPD indicates mixed results when it comes to sensitivity to a certain kind of stimuli (i.e., facial expressions), but suggests consistently greater sensitivity in response to another (i.e., emotional scenes). The findings on reactivity and the speed of return to emotional baseline point to the significance of emotion-inducing stimuli in shaping these processes. Research results on the use of cognitive and interpersonal strategies of emotion regulation and on the predictors of self-injury are, however, not consistent. Future studies should therefore focus on identifying factors that might be affecting the differences in the outcomes of research on various components of emotion dysregulation. In order to be able to better adjust psychotherapy to the actual needs of patients with BPD, we suggest a need for combining two approaches in future research on emotion dysregulation in this disorder: within-group individual differences (considering differences within the group of patients with BPD) and a specific-transdiagnostic approach (directed at identifying differences between BPD and other mental disorders as well as their shared characteristics).