Konieczność wykonywania rutynowych badań u pacjentów z urazami zgłaszających się na szpitalne oddziały ratunkowe

Wprowadzenie
Przepełnienie szpitalnych oddziałów ratunkowych oraz wykonywanie niepotrzebnych badań stanowią poważny problem, co skutkuje długim czasem oczekiwania pacjentów i opóźnieniami w dostarczaniu im odpowiedniej opieki.

Cel pracy
W pracy przeanalizowano zasadność wykonywania rutynowych badań laboratoryjnych zlecanych u chorych przebywających na szpitalnych oddziałach ratunkowych.

Materiał i metody
Zebrano dane dotyczące stanu fizycznego i klinicznego pacjentów, częstości rutynowo zlecanych u nich badań oraz ich wyników. Wszystkich pacjentów kontrolowano do czasu ustalenia ostatecznego rozpoznania. Wszystkie badania analizowano w szpitalnym laboratorium centralnym i laboratorium SOR-u.

Wyniki
W ramach badania przekrojowego pełną analizą objęto łącznie 340 przypadków. Średnia wieku pacjentów wynosiła 32,77 ±12,47 roku, a 71,8% grupy stanowili mężczyźni. Urazy występowały najczęściej u użytkowników samochodów (41,8%), a najczęstszą lokalizacją urazu była kończyna dolna (36,88%). Najczęstszym objawem klinicznym był ból (92,4%), a najczęściej zlecanym rutynowym badaniem była morfologia krwi obwodowej. Jedyną statystycznie istotną zależność stwierdzono między obrzękiem (objaw kliniczny) a badaniem biochemicznym (p = 0,034). W 150 (44,1%) przypadkach ostatecznym rozpoznaniem było złamanie. Średni czas przyjęcia wynosił 25,09 ±8,79 godziny, średni czas hospitalizacji 3,00 ±2,05 dnia, a zależność pomiędzy ostatecznym rozpoznaniem a uzyskanymi wynikami badań nie była istotna sta­tystycznie.

Wnioski
W badaniu stwierdzono, że wśród pacjentów z poważnym urazem zgłaszających się na nasz SOR najczęściej zlecanymi badaniami laboratoryjnymi są morfologia krwi obwodowej, a następnie PT i PTT. Rutynowe badania laboratoryjne nie są ukierunkowane, dlatego ograniczenie niepotrzebnie zlecanych badań może obniżyć koszty opieki medycznej.



Introduction
Congestion and unnecessary tests in Emergency Departments are a serious problem, leading to long waiting times and delays in providing care.

Aim of the research
In the present study, the necessity of routine laboratory tests that were ordered for trauma patients in an Emergency Department are evaluated.

Material and methods
Patients’ physical and clinical condition along with frequency and results of the routine tests requested were recorded. All patients were followed up to the final diagnosis. All tests were analysed in the central and emergency laboratory of the hospital.

Results
A total of 340 cases completed this descriptive-cross sectional study, with a mean age of 32.77 ±12.47 years, and 71.8% were male. The most common type of trauma was car occupant (41.8%), the most common injured body region was lower extremity (36.88%), the most common clinical finding was pain (92.4%), and the most common ordered routine test was CBC; the only statistically significant relationship was between swelling (clinical finding) and biochemistry results (p = 0.034). The final diagnosis in 150 (44.1%) cases was fracture. The mean admission time was 25.09 ±8.79 h, mean hospitalisation time was 3.00 ±2.05 days, and the relationship between final diagnosis and lab results was not statistically significant.

Conclusions
The findings revealed that the most frequently ordered lab tests in patients presented to our Emergency Department with major trauma is CBC, followed by PT and PTT. In addition, routine laboratory tests are not targeted; therefore, reducing unnecessary ordered lab tests may reduce health costs.