Konsensus Grupy Roboczej powołanej przez konsultantów krajowych w dziedzinach chorób wewnętrznych, gastroenterologii i kardiologii w sprawie zasad prewencji powikłań żołądkowo-jelitowych z przewodu pokarmowego w trakcie leczenia przeciwpłytkowego

Uwaga: niniejszy konsensus przesłany został jednocześnie z prośbą o publikację do kilku polskich pism: internistycznych, gastroenterologicznych i kardiologicznych. Udostępniono go również na stronach internetowych konsultantów krajowych odpowiednich dziedzin.



Pod koniec 2008 r. eksperci amerykańskich towarzystw kardiologicznych – American College of Cardiology Foundation (ACCF) i American Heart Association (AHA), oraz Amerykańskiego Towarzystwa Gastroenterologicznego (American College of Gastroenterology, ACG) opublikowali wspólne stanowisko, w którym zebrano zalecenia mające zmniejszyć ryzyko powikłań żołądkowo-jelitowych, a zwłaszcza krwawień z przewodu pokarmowego, w grupie chorych leczonych przeciwpłytkowo [1]. Z powodu braku takiego dokumentu opracowanego przez gremia europejskie znajomość tych zaleceń wydaje się niezwykle istotna, a członkowie powołanej ad hoc polskiej Grupy Roboczej zalecają ich rozpowszechnienie i stosowanie w praktyce w naszym kraju.
Liczne obserwacje potwierdzają istnienie grup chorych podwyższonego ryzyka powikłań żołądkowo-jelitowych terapii przeciwpłytkowej. Najważniejszym czynnikiem ryzyka jest dodatni wywiad choroby wrzodowej, zwłaszcza powikłanej krwawieniem. Ryzyko wzrasta też z wiekiem, szczególnie po 60. roku życia, u osób z dodatnim wywiadem wcześniejszego krwawienia o innej niż przewód pokarmowy lokalizacji, u kobiet, u chorych ze współistniejącą niewydolnością nerek, u osób przyjmujących glikokortykosteroidy, niesteroidowe leki przeciwzapalne, z dyspepsją lub objawami choroby refluksowej przełyku. Istotnie częściej powikłania występują przy terapii skojarzonej preparatem przeciwpłytkowym i doustnym lekiem przeciwkrzepliwym. Dotyczy to szczególnie osób leczonych intensywnie przeciwpłytkowo i przeciwzakrzepowo, w tym chorych z ostrym zespołem wieńcowym. Wymaga to przyjęcia przez internistów, gastrologów i kardiologów wspólnej taktyki zapobiegania powikłaniom krwotocznym z przewodu pokarmowego.
U większości chorych przyjmujących przewlekle kwas acetylosalicylowy (ASA) w prewencji incydentów sercowo-naczyniowych należy dążyć do stosowania małych dawek leku. Stwierdzono, że dawki dobowe rzędu 75–160 mg są równie skutecznie jak dawki większe. Wraz ze wzrostem przyjmowanej dawki nie obserwuje się dalszej redukcji ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych, za to wyraźnie wzrasta częstość powikłań. Jako regułę należy zatem przyjąć rutynowe stosowanie ASA w dawce 75 mg/dobę ze...


Pełna treść artykułu...