Korelacja duszności z parametrami echokardiograficznymi podczas leczenia ostrej niewydolności serca

Wprowadzenie
Duszność jest częstym, trudnym do obiektywnej oceny objawem zgłaszanym przez pacjentów z ostrą niewydolnością serca (ADHF).

Cel pracy
W badaniu podjęto próbę oceny zależności pomiędzy nasileniem duszności ocenianej wg wizualnej skali analogowej (VAS) oraz parametrami pracy serca w analizie echokardiograficznej podczas leczenia ADHF.

Materiał i metody
W grupie 34 pacjentów hospitalizowanych z powodu objawów ADHF przeprowadzono ocenę echokardiograficzną przy przyjęciu oraz wypisie wraz z oceną kliniczną oraz laboratoryjną. Ewaluację nasilenia duszności wykonano, używając standaryzowanej skali VAS (0–100 pkt).

Wyniki
Przy przyjęciu, u pacjentów z nasiloną dusznością (> 50 pkt VAS) w porównaniu z chorymi bez nasilonej duszności (< 50 pkt), struktury prawego serca były bardziej poszerzone i dysfunkcyjne, niedomykalność mitralna bardziej nasilona (powierzchnia prawego przedsionka (RAA) 31,5 ±7,6 vs 28,3 ±8,4 cm², p = 0,04; droga odpływu prawej komory 38,7 ±5,0 vs 35,9 ±4,0 mm, p = 0,01; pomiar wychylenia skurczowego pierścienia trójdzielnego 16,8 ±3,0 vs 14,6 ±3,9 mm, p = 0,008; żyła główna dolna 30,1 ±3,8 vs 26,5 ±4,6 mm, p < 0,001; szerokość vena contracta (VC) niedomykalności trójdzielnej 6,7 ±2,0 vs 4,7 ±2,1 mm, p < 0,001; VC niedomykalności mitralnej 6,0 ±1,1 vs 5,0 ±1,4 mm, p < 0,006). Nasilenie duszności przy przyjęciu nie wykazywało związku ze strukturami lewego serca ani z frakcją wyrzutową lewej komory. U chorych z istotnym zmniejszeniem nasilenia duszności podczas leczenia (VAS ≥ 30 pkt), ale nie u pacjentów ze słabą redukcją duszności (VAS ≤ 20 pkt), zarejestrowano istotne zmniejszenie RAA (30,9 ±5,1 vs 25,7 ±4,9 cm², p < 0,001), maksymalnego gradientu niedomykalności trójdzielnej (45,9 ±11,0 vs 34,9 ±6,9 mm Hg, p < 0,001) oraz wskaźnika E/E’ (25 ±7,6 vs 20,6 ±4,8, p = 0,01).

Wnioski
Nasilenie duszności w ADHF jest determinowane głównie przez stopień niedomykalności mitralnej oraz czynność prawej komory, a redukcja duszności jest skorelowana z obniżeniem ciśnienia napełniania lewej komory oraz ciśnienia skurczowego w prawej komorze.



Introduction
Dyspnoea is frequent complaint reported by acute decompensated heart failure (ADHF) patients.

Aim of the research
To evaluate the association of dyspnoea intensity and resolution measured by the dyspnoea visual analogue scale (VAS) with structural and functional parameters obtained by echocardiography during ADHF treatment.

Material and methods
In 34 consecutive adult patients who required hospitalization due to ADHF, echocardiographic assessment was performed upon admission and at discharge, together with clinical and laboratory evaluation. The severity of dyspnoea was assessed with standardized 0–100 points VAS.

Results
At admission, in significant dyspnoea patients (VAS > 50 pts) as compared with non-significant dyspnoea (VAS < 50 pts), the right heart was more dilated and dysfunctional, mitral regurgitation was more advanced (right atrial area (RAA) 31.5 ±7.6 vs. 28.3 ±8.4 cm², p = 0.04; right ventricular outflow tract diameter 38.7 ±5.0 vs. 35.9 ±4.0 mm, p = 0.01; tricuspid annular plane systolic excursion 16.8 ±3.0 vs. 14.6 ±3.9 mm, p = 0.008; inferior vena cava 30.1 ±3.8 vs. 26.5 ±4.6 mm, p < 0.001; tricuspid regurgitation vena contracta width (VC) 6.7 ±2.0 vs. 4.7 ±2.1 mm, p < 0.001; mitral regurgitation VC 6.0 ±1.1 vs. 5.0 ±1.4 mm, p < 0.006). The admission dyspnoea score was not associated with left heart structure or left ventricular ejection fraction. In patients with significant dyspnoea reduction during treatment (VAS ≥ 30 pts), but not in patients with weak dyspnoea reduction (VAS ≤ 20 pts), significant decreases of RAA (30.9 ±5.1 vs. 25.7 ±4.9 cm², p < 0.001), tricuspid regurgitation peak gradient (45.9 ±11.0 vs. 34.9 ±6.9 mm Hg, p < 0.001), and mitral E/E’ (25 ±7.6 vs. 20.6 ±4.8, p = 0.01) were observed.

Conclusions
Dyspnoea severity in ADHF patients is determined mainly by mitral regurgitation severity and right heart structure and function, whereas a dyspnoea decrease during treatment is associated mainly with the reduction of left ventricular filling pressure and right ventricular systolic pressure.